خبر روز | تصاویر شخصی، زندگی خصوصی ایزابل آجانی و بیوگرافی

ایزابل آجانی (Isabelle Yasmina Adjani)، متولد ۲۷ ژوئن ۱۹۵۵ در جنویلیه، حومه پاریس، فرانسه، بازیگر و خواننده فرانسوی است که به دلیل نقش‌آفرینی‌های درخشان و احساسی در فیلم‌هایی مانند «داستان آدل اچ» (۱۹۷۵)، «مالکیت» (۱۹۸۱) و «کامی» (۱۹۸۹) به شهرت جهانی رسید. او با پنج جایزه سزار بهترین بازیگر زن، رکورددار این جایزه است و یکی از معدود بازیگران فرانسوی است که برای اسکار نامزد شده است. آجانی به دلیل انتخاب نقش‌های پیچیده و گاه جنجالی، و همچنین زیبایی و استعداد بی‌نظیرش، به عنوان یکی از اسطوره‌های سینمای فرانسه شناخته می‌شود.

کودکی و خانواده

ایزابل آجانی در خانواده‌ای با پیشینه فرهنگی متنوع به دنیا آمد. پدرش، محمد شریف آجانی، مهاجری الجزایری و سرباز ارتش فرانسه بود و مادرش، اِما (گستا) آجانی، آلمانی‌تبار و اهل باواریا بود. او یک برادر کوچک‌تر به نام اریک داشت که عکاس بود و در سال ۲۰۱۰ درگذشت. ایزابل در حومه پاریس بزرگ شد و از کودکی به تئاتر و ادبیات علاقه داشت. او در ۱۲ سالگی در نمایش‌های آماتور بازی کرد و در ۱۴ سالگی در اولین فیلمش، «فیلم کوچک» (Le Petit Bougnat، ۱۹۷۰)، ظاهر شد. آجانی به دو زبان فرانسوی و آلمانی مسلط است و این پیشینه چندفرهنگی بر انتخاب نقش‌هایش تأثیر گذاشته است.

روابط و فرزندان

آجانی روابط عاشقانه متعددی با چهره‌های برجسته داشته است. در اواخر دهه ۱۹۷۰ با برونو نویتن، فیلم‌بردار، در رابطه بود و از او پسری به نام بارنابه (متولد ۱۹۷۹) دارد. بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۵ با دانیل دی-لوئیس، بازیگر بریتانیایی، رابطه داشت و از او پسری به نام گابریل-کین (متولد ۱۹۹۵) به دنیا آورد. او همچنین در اوایل دهه ۲۰۰۰ با ژان-میشل ژار، موسیقی‌دان فرانسوی، و سپس با استفان دلاج، پزشک، رابطه داشت. آجانی به حفظ حریم خصوصی‌اش شهرت دارد و به ندرت درباره زندگی شخصی‌اش صحبت می‌کند. او در مصاحبه‌ای گفته که عشق برایش منبع الهام است، اما روابطش اغلب تحت فشار شهرت و حرفه‌اش قرار داشته‌اند.

علایق و ویژگی‌ها

آجانی به ادبیات، شعر و موسیقی علاقه‌مند است و در دهه ۱۹۸۰ به عنوان خواننده نیز فعالیت کرد. او در سال ۱۹۸۳ آلبومی با همکاری سرژ گینزبورگ منتشر کرد که تک‌آهنگ «Pull Marine» از آن موفقیت چشمگیری داشت. آجانی به دلیل کمال‌گرایی و حساسیت عاطفی‌اش شناخته می‌شود و اغلب نقش‌هایش را با عمق احساسی ایفا کرده است. او همچنین از حامیان حقوق بشر و جنبش‌های ضد نژادپرستی است و در سال ۱۹۸۶ در کنسرت ضد نژادپرستی در پاریس شرکت کرد.

آغاز بازیگری

آجانی در ۱۴ سالگی با فیلم «فیلم کوچک» وارد سینما شد، اما در ۱۷ سالگی با پیوستن به کومدی فرانسز (Comédie-Française)، یکی از معتبرترین تئاترهای فرانسه، توجهات را جلب کرد. او در سال ۱۹۷۴ با بازی در فیلم «سیلی» (La Gifle) به شهرت رسید. موفقیت بزرگ او در سال ۱۹۷۵ با فیلم «داستان آدل اچ» به کارگردانی فرانسوا تروفو رقم خورد که برایش نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن و اولین جایزه سزار را به ارمغان آورد. این فیلم او را به یکی از جوان‌ترین نامزدهای اسکار در تاریخ تبدیل کرد.

شهرت و نقش‌های برجسته

آجانی در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ با نقش‌های دراماتیک و چالش‌برانگیز درخشید. او در «مالکیت» (۱۹۸۱) به کارگردانی آندره ژوواوفسکی نقش زنی گرفتار بحران روانی را بازی کرد که جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن و سزار را برایش به همراه داشت. بازی او در «کامی» (۱۹۸۹)، اقتباسی از زندگی کامی کلودل، مجسمه‌ساز فرانسوی، یکی از تحسین‌شده‌ترین نقش‌آفرینی‌هایش است که دومین جایزه سزار و نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد. او همچنین در فیلم‌های هالیوودی مانند «آیزنهایم» (۱۹۷۹) با آلن دلون و «نوسفراتو خون‌آشام» (۱۹۷۹) به کارگردانی ورنر هرتسوگ بازی کرد. در سال‌های اخیر، در فیلم‌هایی مانند «مامان و فاحشه» (۲۰۱۳) و سریال «دیگری را صدا کن» (۲۰۱۸) حضور داشته است.

جوایز و افتخارات

آجانی با پنج جایزه سزار بهترین بازیگر زن (برای «مالکیت»، «تابستان قاتل»، «کامی»، «ملکه مارگو» و «آخرین روز در مدرسه») رکورددار این جایزه است. او دو بار نامزد اسکار (۱۹۷۵ و ۱۹۸۹) شده و جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن (۱۹۸۱) و خرس نقره‌ای جشنواره برلین (۱۹۹۴) را دریافت کرده است. در سال ۲۰۱۰، نشان لژیون دونور فرانسه به او اهدا شد.

فعالیت‌های دیگر

آجانی علاوه بر بازیگری، در زمینه موسیقی نیز فعالیت کرده و آلبوم «ایزابل آجانی» (۱۹۸۳) را منتشر کرد. او همچنین در تئاتر بازی کرده و در نمایش‌هایی مانند «خانه برناردا آلبا» (۲۰۰۲) درخشیده است. آجانی به دلیل انتخاب‌های گزینشی و دوری گاه‌به‌گاه از سینما، به «ستاره مرموز» معروف است و در سال‌های اخیر کمتر در فیلم‌ها ظاهر شده است. نکات جالب و کمتر شناخته‌شده

• آجانی در کودکی به دلیل ظاهرش (چشم‌های آبی و پوست روشن) مورد تمسخر قرار می‌گرفت و لقب «دختر آلمانی» داشت.
• او برای نقش در «پیانیست» (۲۰۰۲) تست داد، اما نقش به ایزابل هوپر رسید.
• آجانی در سال ۱۹۸۶ در اعتراض به اظهارات ژان-ماری لوپن، رهبر جبهه ملی فرانسه، در برنامه‌ای تلویزیونی شرکت کرد و علیه نژادپرستی سخن گفت.
• او در سال ۲۰۰۳ از بازی در نقش اصلی «تروی» به دلیل مشکلات شخصی انصراف داد.
• آجانی گفته که بازیگری برای او مانند «رفتن به جنگ» است و هر نقش را با تمام وجودش تجربه می‌کند.

جمع‌بندی

ایزابل آجانی با کارنامه‌ای درخشان و نقش‌آفرینی‌های احساسی و قدرتمند، یکی از برجسته‌ترین بازیگران تاریخ سینمای فرانسه است. او با انتخاب نقش‌های پیچیده و گاه جنجالی، از جمله در فیلم‌های «مالکیت» و «کامی»، جایگاه ویژه‌ای در سینما دارد. زندگی شخصی‌اش، با روابط پرشور و تعهد به حریم خصوصی، و فعالیت‌هایش در موسیقی و حقوق بشر، او را به شخصیتی چندوجهی و تأثیرگذار تبدیل کرده است.