خبر روز | تصاویر ۵ فیلم ترسناک جدید که همه را غافلگیر کردند
حتی سرسخت‌ترین طرفداران ژانر وحشت نیز اغلب اذعان می‌کنند که بیشتر فیلم‌های این ژانر از چارچوب‌های از پیش تعریف‌شده فراتر نمی‌روند. البته، لزوماً ایرادی هم در این مسئله وجود ندارد. الگوهای آشنای ژانری، اگر با مهارت ساخته و با بازی‌های قوی همراه باشند، همچنان می‌توانند تجربه‌ای سرگرم‌کننده و رضایت‌بخش را رقم بزنند. با این‌حال، همواره دیدن یک فیلم ترسناک جدید که به‌کلی پیش‌بینی مخاطب را به هم می‌ریزد و راهی غیرمنتظره را در پیش می‌گیرد، لذت خاص خود را دارد. چرا که چنین فیلم‌هایی اغلب اثری ماندگارتر در ذهن بیننده باقی می‌گذارند؛ چه در روزهای بعد از تماشا، چه در هفته‌های آتی.
Predator: Killer of Killers
فیلم Predator: Killer of Killers از همان زمان معرفی اولیه تا زمان اکران، به‌طور مداوم مخاطبانش را غافلگیر کرد. در اواخر سال گذشته، «استیو اسبل»، مدیر اجرایی استودیو 20th Century Studios، در مصاحبه‌ای تأیید کرد که علاوه بر فیلم در دست ساخت Predator: Badlands، «دن ترکتنبرگ»، کارگردان فیلم موفق Prey، فیلمی دیگر از دنیای Predator ساخته که به‌صورت مخفیانه تولید شده و قرار است پیش از Badlands اکران شود. و سرانجام در ماه آوریل گذشته، تنها دو ماه پیش از اکران، فاش شد که این پروژه مخفی، نه تنها یک فیلم انیمیشنی از Predator است، بلکه ساختاری آنتولوژی‌وار دارد و سه جنگجو را در سه دوره تاریخی مختلف دنبال می‌کند که با شکارچیان بیگانه مواجه می‌شوند.
Final Destination Bloodlines
همه امیدوار بودند که قسمت ششم Final Destination آغازی دوباره و قدرتمند برای این فرنچایز باشد، اما واقعاً چند دنباله پنجم در ژانر وحشت را می‌توان یافت که واقعاً خوب یا حتی متوسط باشند؟ گذشته از آن، چند فیلم ترسناک با عنوانی شامل کلمه «Bloodlines» واقعاً قابل دفاع از کار درآمده‌اند؟
با این حال، Final Destination: Bloodlines در بسیاری جهات یک شگفتی خوشایند بود. این فیلم توانست امتیاز ۹۲ درصد را در Rotten Tomatoes از آن خود کند؛ رکوردی که آن را به‌راحتی به تحسین‌شده‌ترین فیلم مجموعه بدل می‌کند.
The Ritual
با وجود اینکه انتظار چندانی از فیلم جدید The Ritualبا بازی «آل پاچینو» و «دن استیونز» نمی‌رفت، به‌ویژه با توجه به تبلیغات بسیار اندکش، کمتر کسی تصور می‌کرد که این فیلم تا جایی سقوط کند که تنها امتیاز ۷ درصد را در Rotten Tomatoes کسب کند.
اما شگفتی اصلی در این نیست که The Ritual فیلم بدی از کار درآمده، بلکه در این است که یک فیلم ترسناک با حضور آل پاچینو، بازیگری که بیش از هر چیز به نقش‌آفرینی‌های اغراق‌آمیز و پرشور شهرت دارد، چگونه می‌تواند این‌قدر کسل‌کننده باشد. حتی اگر از روایت ذاتاً خسته‌کننده و فیلمنامه‌ی بی‌رمق فیلم چشم‌پوشی کنیم، نکته واقعاً شوکه‌کننده اینجاست که پاچینو نقشش را کاملاً بی‌هیجان ایفا می‌کند. پاچینو به‌طرزی عجیب تصمیم گرفته که نقش خود را با نهایت جدیت و بی‌پیرایه بازی کند—تصمیمی که شاید در صورت وجود فیلمنامه‌ای قوی، انتخابی جالب و حتی قابل‌تحسین می‌بود.
Presence
فیلم Presence به کارگردانی «استیون سودربرگ»، دقیقاً آن چیزی نبود که بسیاری انتظارش را داشتند. با اینکه این فیلم در تبلیغات به‌عنوان یک اثر کلاسیک «خانه تسخیرشده» معرفی شده بود، بخش عمده‌ای از این تجربه کم‌هزینه سودربرگ، در واقع بیشتر به درامی خانوادگی با بار عاطفی سنگین شباهت دارد.
گرچه جنبه‌های ترسناک فیلم در نهایت به ثمر می‌نشینند، اما تریلرها طوری تدوین شده بودند که حال‌وهوایی شبیه فیلم‌های found footage القا کنند؛ با وجود آن‌که فیلم عملاً از زاویه دید یک روح روایت می‌شود و هیچ ترفند تکنولوژیکی خاصی در آن به‌کار نرفته است.
Sinners
فیلم Sinners به کارگردانی «رایان کوگلر»، دقیقاً به شیوه‌ای شگفت‌انگیز و در تمام جهات درست، خلاف انتظارات ظاهر شد. با اینکه فیلم به وعده اولیه‌اش به‌عنوان اثری درباره خون‌آشام‌ها در بستر یک دوره تاریخی عمل می‌کند، اما این مؤلفه تا مدت‌ها بیشتر در حاشیه باقی می‌ماند تا در مرکز روایت. کوگلر بیش از نیمی از زمان فیلم را صرف بنا کردن جهان داستان، معرفی شخصیت‌ها و تثبیت لحن کلی اثر می‌کند، و تازه در پرده سوم است که ماجراهای خون‌آشامی واقعاً وارد صحنه می‌شوند.
منبع: برترین ها
