خبر روز | نقد فیلم F1 با بازی برد پیت لاستیک نرم روی زمین سفت
مدیر یکی از تیم‌های ناموفق در مسابقات اتومبیل‌رانی فرمول یک، از سر ناچاری سراغ رفیق قدیمی‌اش می‌رود تا به‌عنوان راننده به تیم اضافه شود و از مخمصه نجات‌شان دهد. سانی هیز (برد پیت) که اوایل دهه‌ی نود به دلیل تصادف در پیست، فرصت ادامه‌ی حضور در فرمول یک را از دست داده، باقی عمرش را به راندن در سطوح مختلف گذرانده و تمام زندگی‌اش را پشت یک کاروان مسافرتی جا داده.
با اضافه شدن سانی به تیم، چالش‌ها و تنش‌ها بیشتر می‌شود چون انگار کسی از دوران گذشته به زمان حال پرتاب شده و با بقیه جور درنمی‌آید. باید دید که تفاوت‌ها تیم را زمین می‌زند یا تبدیل می‌شود به برگ برنده‌ی آن‌ها در مسابقه با رقبای دست‌نیافتنی.
این خلاصه‌ی داستان F1، بلاک‌باستر محبوب تابستان امسال است که با سرمایه‌گذاری سرویس استریم اپل ساخته شده و به غیر از پیت که گران‌ترین دستمزد تمام عمرش را برای نشستن پشت فرمان ماشین گرفته، جوزف کوزیسنکی (کارگردان)، جری بروکهایمر (تهیه‌کننده) و لوئیس همیلتون (ستاره مسابقات F1 و عملا تهیه‌کننده‌ی افتخاری فیلم) دیگر چهره‌های کلیدی پروژه بوده‌اند.
