خبر روز

تصویر روز | چرا برای فیلم دنیای ژوراسیک: تولد دوباره هیجان‌زده هستیم؟

دنیای ژوراسیک» (2015) قرار بود شروع تازه‌ای برای این مجموعه باشد و تا حد زیادی موفق شد؛ یک بازسازی مدرن از پارک قدیمی مشهور که به نوستالژی تکیه کرده بود اما سعی می‌کرد به مسیر متفاوتی برود. دو دنباله‌ی بعدی اما علی‌رغم موفقیت در گیشه، آثار چندان قابل دفاعی نبودند و حتی می‌توان آن‌ها را معمولی توصیف کرد. حالا فیلم «دنیای ژوراسیک: تولد دوباره» (Jurassic World Rebirth) در راه است که آن را هم باید یک شروع تازه برای مجموعه بدانیم، اما آیا می‌توان به آن امیدوار بود؟

سه‌گانه‌ی «دنیای ژوراسیک»؛ پرفروش اما ناامیدکننده

پیش از آنکه به «تولد دوباره» برسیم، شاید بهتر باشد که نگاهی اجمالی به سه قسمت پیشین داشته باشیم. «دنیای ژوراسیک» که سال 2015 راهی سینماها شد، قصه‌ی یک پارک تفریحی بزرگ را روایت می‌کرد که محل زندگی دایناسورهای احیاشده -توسط مهندسی ژنتیکی- است و هزاران گردشگر روزانه به آنجا قدم می‌گذارند.

«دنیای ژوراسیک» از جنبه‌ی کیفی قابل قبول بود و به میراث «پارک ژوراسیک» بی‌احترام نمی‌کرد. به کارگردانی کالین ترورو و تهیه‌کنندگی استیون اسپیلبرگ، فیلم جان تازه‌ای به مجموعه بخشید و با فروش 1.6 میلیارد دلار، به یکی از موفق‌ترین فیلم‌های تاریخ گیشه تبدیل شد.

نظر منتقدان تقریبا مثبت بود، بعضی‌ها به عدم نوآوری انتقاد داشتند اما تقریبا همه موافق بودند که با اثر سرگرم‌کننده‌ای روبه‌رو هستیم. و سپس «دنیای ژوراسیک: سقوط پادشاهی» (2018) از راه رسید؛ فیلمی که اگر بیش از یک بار تماشا کنید، شاید پتانسیل‌‎هایش را بیشتر نشان دهد اما حداقل در نگاه اول، در مقایسه با دیگر قسمت‌های مجموعه، بیشتر ناامیدکننده است.

داستان «سقوط پادشاهی» چند سال پس از «دنیای ژوراسیک» رخ می‌داد: جزیره نوبلار که پارک دایناسورها در آن قرار داشت، اکنون به‌خاطر فعالیت‌های آتشفشانی در آستانه نابودی است. دولت‌ها درگیر بحث بر سر نجات یا رها کردن دایناسورها هستند. در این میان، کلر که اکنون عضو یک گروه نجات حیوانات است، با کمک اوون سعی‌میکند تا دایناسورها را از جزیره نجات دهد. فیلم که این بار کارگردان اسپانیایی، خوان آنتونیو بایونا را در پشت دوربین داشت، سعی کرد فضا را از ماجراجویی به‌ ژانر تریلر -و گاه ترسناک- متمایل کند که در این زمینه تقریبا شکست خورد. منتقدان هم به فیلمنامه‌ی کلیشه‌ای و فقدان شخصیت‌پردازی انتقاد کردند. اگر «سقوط پادشاهی» در گیشه موفق عمل نمی‌کرد، احتمالا پرونده‌ی این مجموعه بسته شده بود.

و در نهایت، «دنیای ژوراسیک: قلمرو» (2022) از رسید. آیا این همان پایان شکوهمندی بود که برای سه‌گانه‌ی «دنیای ژوراسیک» متصور بودیم؟ مشخصا خیر. فهرست ضعف‌ها و مشکلات این فیلم تمامی ندارد اما بزرگ‌ترین انتقادی که به آن می‌توانیم داشتیم باشیم، این است که فرصت‌سوزی کرد و این پتانسیل‌های هدررفته به اثر آسیب زده‌اند.
امیدواریم این مطلب از گلی شی براتون جذاب بوده با ما در ادامه خبرها همراه باشید.

📌 با مجله خبری گلی شی همراه ما باشید با به‌روزترین اخبار.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *