بررسی و نقد فیلم «فکهام هال» با نگاهی طنزآمیز به درامهای تاریخی بریتانیا
فیلم «فکهام هال» (Fackham Hall) اثری کمدی است که با نگاهی طنزآمیز و گزنده به درامهای تاریخی بریتانیایی، بهویژه آثار سبک «دانتن ابی»، تلاش میکند از دل موقعیتهای آشنا و کلیشهای این ژانر، شوخیها و خندههای تازهای بیرون بکشد.
این فیلم با ترکیبی از شوخیهای کلامی، حرکات اغراقآمیز و اشارات بامزه تصویری، دنیای اشرافزادگان و روابط طبقاتی را دستمایه طنزی سریع و سرگرمکننده قرار میدهد و به اثری مفرح برای دوستداران کمدی تبدیل میشود.
این جمله که با لحنی کامل جدی گفته میشود، بلافاصله با نمایی از رز با بازی تاماسین مککنزی، که بیتفاوت و در کنار مادرش نشسته، تکمیل میشود و همان آغاز کار ریتم طنز فیلم را روشن میسازد: شوخیهای سریع، ضربههای هوشمندانه و ترکیب ظرافت و حماقت در کنار هم.
«فکهم هال» با همین روحیه شوخطبعانه پیش میرود و میان طنزهای بچگانه و لحظات واقعاً خندهدار تاب میخورد. سازندگان فیلم مشخصاً قصد داشتهاند فضای دربارها، روابط اشرافزادگان و مناسبات «بالا-پایین» خانههای بزرگ بریتانیایی را به سخره بگیرند. به همین دلیل است که تقریباً هیچ پنج ثانیهای نمیگذرد مگر اینکه یکی از شخصیتها تکهای میاندازد، کسی روی زمین سُر میخورد یا یک شوخی تصویری غافلگیرکننده ظاهر میشود.
«فکهم هال» در مجموع فیلمی است که بیش از هر چیز برای سرگرمی ساخته شده است: سبک، پرتحرک، بیوقفه و عمدتاً خندهدار. اگرچه روایت آن ساده و قابل پیشبینی است، اما شوخیهای هوشمندانه و اجرای دقیق بازیگران باعث میشود این اثر تبدیل به ادای دینی بانمک و دلنشین به ژانر درام تاریخی بریتانیا شود. این فیلم از مخاطب میخواهد آرام بماند، ریلکس کند و همراه با موجی از شوخیهای تند و سریع، لبخند بزند.
