سفر در زمان| پنج فیلم درباره عشق دوران کودکی و نوجوانی

عشق‌های دوران کودکی و نوجوانی برای به تصویر کشیده شدن عموما با مشکلات فزاینده‌ای رویارو می‌شوند. ممنوعه‌هایی که بر حسب اتفاق در تصاویر سینمایی  جذابیتی مضاعف می‌یابند. اشکالِ بصری  پرکششی که به‌واسطه جذابیت ایده و  انتقال حس، ذهن بیننده را حساس و برای ادامه تماشای فیلم ترغیب می‌کند.

درختِ گلابی (داریوش مهرجویی، ۱۳۷۶)

محمود (همایون ارشادی) با ورود دوباره به باغ پدری‌اش ناخودآگاه وارد خاطرات دوران نوجوانی‌اش می‌شود. بخشی از این خاطره‌ها به شخصیتی به نام میم با بازی گلشیفته فراهانی برمی‌گردد که عشق واقعی‌ِ گذشته‌اش به حساب می‌آید. میم در این فیلم نمادی از عشقی دیگرگونه و دست‌نیافتنی است. دختری که به‌لحاظ سنی با محمود تطابق ندارد و طبق قواعد مرسوم نمی‌تواند همنشین او شود. اما نگاه خیره محمود مدام به خنده‌ها و شیطنت‌های میم است. خنده‌هایی که از شور رسیدن به مراحل جوانی برمی‌خیزد و لزوما ارتباطی با عاشق بودنِ دختر ندارد.

من ترانه پانزده سال دارم (رسول صدرعاملی، ۱۳۸۰) 

ترانه پرنیان (ترانه علیدوستی) در فیلم من  ترانه پانزده سال دارم به کارگردانی رسول صدرعاملی نقطه‌عطفی در پردازش کاراکترهای سینمایی است. کامبوزیا پرتوی نویسنده فیلمنامه برای پرداخت یک کاراکتر جدید در حوزه آثار مربوط به نوجوانان دست به نوعی ساختارشکنی می‌برد. شخصیتی که شباهت چندانی به هم‌سالان ترانه در دنیای واقعی ندارد. دانش‌آموزی درس‌خوان و باهوش که به امیرحسین (میلاد صدرعاملی) پسری جوان دل می‌بازد و با وعده ازدواج خام می‌شود. امیرحسین پس از مدتی ناپدید می‌شود در حالی که  ترانه از او باردار شده است. اکنون ترانه باید در مقابل زخم‌زبان‌های کارکنان مدرسه و نگاه پر از تردیدِ مردم ایستادگی کند.

چند متر مکعب عشق (جمشید محمودی، ۱۳۹۲)

مرونا (حسیبا ابراهیمی) دختری از تبار افغان عاشق پسری به نام صابر (ساعد سهیلی) از کارگردان کارگاه می‌شود. عشق این دو شخصیت در اندازه‌ای است که تا فواصل نهایی فیلم جدایی آنان را غیرممکن جلوه می‌دهد. اما عاملی که در این میان مانع از وصلت می‌شود، عبدالسلام (نادر فلاح) پدر دختر است. عبدالسلام از مراوده این دو نوجوان رضایت ندارد و روابط عاشقانه آنان را مجاز نمی‌داند. همین مساله نیز موجب می‌شود که قرار عاشقانه‌شان میان کانتینرهای آهنیِ انبار کارگاه شکل گیرد.

آستیگمات (مجیدرضا مصطفوی، ۱۳۹۶) 

کاراکتر کسری در فیلم آستیگمات با معضلی پیچیده در دوران کودکی مواجه می‌شود. عشق به خانم معلمی که رفتاری صمیمانه‌تر از حد معمول با دانش‌آموزان کلاس دارد. این رابطه صمیمی درنهایت منجر به احساسی جدید و مشکل‌آفرین در نهاد کسری که از نگاه دیگران هنوز تا مراحل بلوغ فاصله دارد ایجاد می‌کند. احساسی که با نوشتن یک نامه عاشقانه به معلم (نیکی کریمی) آغاز می‌شود و در ادامه به صورتی خشونت‌بار میان اعضای دفتر مدرسه و محیط خانه گسترش می‌یابد. نامه در انتها به دست همسر معلم (هادی حجازی‌فر) می‌رسد و غائله جدیدی مقابل درِ خانه کسری به پا می‌شود.

غریزه (سیاوش اسعدی، ۱۴۰۰) 

نوجوانانِ فیلم غریزه در کشاکش عشقی نامتعارف گرفتار می‌شوند. کامران (مهدیار شامحمدی) پسری نوجوان از طرفی به آتیه (ساینا روحانی) دل باخته است و پدرش رسول (امین حیایی) از طرف دیگر نمی‌تواند علاقه‌ای که به این دختر دارد را بروز ندهد. دلبستگی رسول به دختری نوجوان عامل اصلی ایجاد چالش میان رقبای عشقی می‌شود. چالشی غیرمعمول که در آن دوران عبور از مرز اخلاقیات نام داشت. عشقی لجبازانه و تمام‌نشدنی که از آغاز یقه این دو شخصیت را می‌چسبد و رها نمی‌کند. در چنین شرایطی کامران به دلیل سن و سال کم، قدرت ابراز وجود مقابل بزرگترها را ندارد. کامران به عنوان کسی که هنوز دهانش بوی شیر می‌دهد و نمی‌توان خانواده‌ای را سر و سامان دهد باید اجباراً به سکوت پناه برد.

منبع: سلام سینما

📌 با مجله خبری گلی شی همراه ما باشید با به‌روزترین اخبار.

📌 با مجله خبری گلی شی همراه ما باشید با به‌روزترین اخبار.