خبر روز | سلام بر ناخدای سینمای ایران؛ حماسه ناصر تقوایی از زبان حامد بهداد

حامد بهداد با نوشتاری احساسی، در سوگ ناصر تقوایی، کارگردان جاودانه سینمای ایران، به خاطرات و تأثیر بی‌بدیل او بر سینما و نسل‌های بعدی پرداخته است.

سلام بر ناخدا ناصر تقوایی

حامد بهداد در سوگ ناصر تقوایی نوشت:لباس پوشیدم و با سیگاری روشن به سمت اتاق گریم رفتم. فاصله دو اتاق زیاد بود. نمیدانم چرا در راه به مرگ ناصر تقوایی فکر کردم. گویی سئوالی آمد که این چگونه خواهد بود و حس کردم روح از جسمش بیرون می آید. به پله ها نرسیده از خود پرسیدم اگر اینها بروند چه می‌شود و ناگهان سرم را تکان دادم که این فکر ناپدید شود. 

بعد از گریم  میان کار با تورج الوند نشستیم و درباره سینمای داریوش مهرجویی گفتیم و  من تأکید کردم که مرگ او عادی نبود و بهتر است نامش را شهادت بگذاریم و مهرجویی پیامبر بود و … گرماگرم صحبت، دستیار گفت: بریم سر صحنه.

امروز چشمم را که باز میکنم خبر رفتن ناصر تقوایی را درست به تاریخ فوت (شهادت) مهرجویی میبینم. میهوت شدم که چرا دیشب چنین فکری از من گذشت؟ آیا ما همه به هم وصلیم؟ چه بود و حالا باید موضوع را درک‌کنم. گویی هنوز آن را نفهمیده ام. 

و سپس حال سینما را مرور کنم که با تقوایی چه شد و کجا رسید و چگونه خواهد بود چرا چون سینمای ایران بی تقوایی نبوده هیچگاه. چون تقوایی با فیلم‌ نساختن هایش هم در ادامه سینمای خود دارد به‌ما چیزی می‌گوید و احتمالا با تحمل مصائب، که حرمان هنرمند و هنرش بیشتر از همه ملال آور است دارد پیامی را به آیندگان مخابره می‌کند و این مدتهااست که در حافظهٔ تاریخی سینمای ایران زنگ میخورد که ناصر تقوایی بزرگ در جامعهٔ سانسورزدهٔ دیکتاتور دست از کار کشیده است و‌ حیف که ما را محروم از آثار بعدی کرد و حالا فکر بعدی شکل می‌گیرد که محرومیت ما از او و اعتصاب و دست شستن او از فیلمسازی حتی از زندگی دارد حیات و رازی را زنده نگه میدارد و به‌ما می‌گوید مرگ اصلی ما کار کردن در این فضا است و از جایی به بعد برای آنکه فهم آگاهی حقیقت خدا هنر خلق زنده بماند باید مبارزه کرد و نساخت و عبور کرد. 

منبع: برترین ها