خبر روز | تصاویر شخصی، زندگی خصوصی فانی آردان و بیوگرافی
فانی آردان (Fanny Marguerite Judith Ardant)، متولد ۲۲ مارس ۱۹۴۹ در سومور، فرانسه، بازیگر، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس فرانسوی است. او با نقش‌آفرینی در فیلم‌های برجسته‌ای مانند «زن همسایه» (۱۹۸۱)، «یکشنبه‌ای در روستا» (۱۹۸۴) و «۸ زن» (۲۰۰۲) به شهرت رسید. آردان به دلیل سبک بازیگری پرشور، کاریزمای منحصربه‌فرد و همکاری‌های مکرر با کارگردانان بزرگی مانند فرانسوا تروفو و آلن رنه، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سینمای فرانسه محسوب می‌شود. او جوایز متعددی از جمله دو جایزه سزار و جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره ونیز را دریافت کرده است.
کودکی و خانواده
فانی آردان در خانواده‌ای مرفه در سومور، در منطقه آنژو فرانسه، به دنیا آمد. پدرش، ژان-ماری آردان، افسر ارتش بود و مادرش، نیکل لوی، خانه‌دار بود. او در کنار چهار خواهر و برادر بزرگ شد و کودکی‌اش را در موناکو و پرتغال گذراند، جایی که پدرش به‌عنوان وابسته نظامی خدمت می‌کرد. فانی از کودکی به ادبیات و تئاتر علاقه داشت و در جوانی تحت تأثیر نمایشنامه‌های ژان راسین و آثار نویسندگان کلاسیک فرانسوی قرار گرفت. او در دانشگاه اکس-مارسی در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد و مدرک کارشناسی ارشد گرفت، اما پس از کشف اشتیاقش به بازیگری، مسیر حرفه‌ای‌اش را تغییر داد.
روابط و فرزندان
آردان سه فرزند از سه رابطه متفاوت دارد و هرگز ازدواج نکرده است. در اواخر دهه ۱۹۷۰ با دومینیک لور، تهیه‌کننده فرانسوی، در رابطه بود و از او دختری به نام لومیر (متولد ۱۹۷۵) دارد که بازیگر تئاتر شد. بین سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۵ با فرانسوا تروفو، کارگردان برجسته فرانسوی، رابطه عاشقانه‌ای داشت که از او دختری به نام ژوزفین (متولد ۱۹۸۳) به دنیا آورد. این رابطه تأثیر عمیقی بر زندگی و حرفه آردان گذاشت و او تروفو را «عشق بزرگ» زندگی‌اش می‌داند. در اوایل دهه ۱۹۹۰ با فابیو کونورسانتی، فیلم‌بردار ایتالیایی، در رابطه بود و از او پسری به نام بالadine (متولد ۱۹۹۰) دارد. آردان به حفظ حریم خصوصی‌اش اهمیت می‌دهد و به ندرت درباره روابطش صحبت می‌کند.
علایق و ویژگی‌ها
آردان به ادبیات، شعر و موسیقی کلاسیک علاقه‌مند است و اغلب در مصاحبه‌ها از تأثیر نویسندگانی مانند مارسل پروست و ویرجینیا وولف بر زندگی‌اش سخن گفته است. او همچنین به کارگردانی و نویسندگی علاقه دارد و در سال ۲۰۰۹ اولین فیلمش، «خاکستر و خون»، را کارگردانی کرد. آردان به دلیل شخصیت مستقل و دیدگاه‌های فمینیستی‌اش شناخته می‌شود و بارها از آزادی در انتخاب نقش‌ها و سبک زندگی‌اش دفاع کرده است. او به زبان‌های انگلیسی و ایتالیایی مسلط است و به فرهنگ‌های مختلف علاقه دارد.
آغاز بازیگری
آردان بازیگری را در اواخر دهه ۱۹۷۰ با نقش‌های کوچک در تئاتر و تلویزیون آغاز کرد. اولین نقش مهم او در سریال تلویزیونی «بانوان ساحل» (Les Dames de la côte، ۱۹۷۹) بود. موفقیت بزرگ او در سال ۱۹۸۱ با بازی در فیلم «زن همسایه» به کارگردانی فرانسوا تروفو رقم خورد. این فیلم، که داستان عشقی پرشور و تراژیک را روایت می‌کرد، او را به ستاره‌ای در سینمای فرانسه تبدیل کرد و اولین نامزدی جایزه سزار را برایش به ارمغان آورد
شهرت و نقش‌های برجسته
آردان در دهه ۱۹۸۰ با بازی در فیلم‌هایی مانند «یکشنبه‌ای در روستا» (۱۹۸۴) به کارگردانی برتران تاورنیه، که برایش اولین جایزه سزار بهترین بازیگر زن را به همراه داشت، به شهرت رسید. او در «سوآن عاشق» (۱۹۸۴)، اقتباسی از رمان پروست، و «عشق مخفی» (۱۹۸۶) نیز درخشید. همکاری‌اش با آلن رنه در فیلم‌هایی مانند «عشق تا سرحد مرگ» (۱۹۹۱) و «می‌دانی، آواز نمی‌خوانم» (۱۹۹۷) تحسین منتقدان را برانگیخت. نقش او در «۸ زن» (۲۰۰۲) به کارگردانی فرانسوا اوزون، کنار ستارگانی مانند کاترین دنو و ایزابل هوپر، جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین و جایزه بهترین بازیگر زن سینمای اروپا را برای گروه بازیگران به ارمغان آورد. آردان همچنین در فیلم‌های بین‌المللی مانند «الیزابت» (۱۹۹۸) و «ندای وظیفه» (۲۰۱۴) بازی کرده است.
کارگردانی و نویسندگی
آردان در سال ۲۰۰۹ با فیلم «خاکستر و خون» وارد عرصه کارگردانی شد و در سال ۲۰۱۱ فیلم «شیمرا» را کارگردانی کرد. او همچنین در سال ۲۰۱۷ فیلم «مبل قرمز» را ساخت که در جشنواره‌های مختلف مورد توجه قرار گرفت. آردان در مصاحبه‌ای گفته که کارگردانی به او اجازه می‌دهد داستان‌هایی را که عمیقاً به آن‌ها باور دارد، روایت کند.
جوایز و افتخارات
آردان دو بار برنده جایزه سزار بهترین بازیگر زن برای «یکشنبه‌ای در روستا» (۱۹۸۴) و «پداردو» (۱۹۹۴) شده و چندین بار نامزد این جایزه بوده است. او در سال ۱۹۹۷ جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره ونیز را برای «یک، دو، یک» دریافت کرد. همچنین در سال ۲۰۰۳ جایزه استن لورل و اولیور هاردی را برای مشارکت در سینما و در سال ۲۰۱۵ جایزه افتخاری جشنواره لوکارنو را به دست آورد. او در سال ۲۰۲۰ نشان لژیون دونور فرانسه را دریافت کرد. نکات جالب و کمتر شناخته‌شده
- آردان در جوانی قصد داشت دیپلمات شود، اما پس از دیدن فیلم «مرد و زن» کلود للوش، تصمیم گرفت بازیگر شود.
- او در سال ۱۹۸۳ در مراسم افتتاحیه جشنواره کن به‌عنوان مجری حضور داشت و بعدها در سال ۱۹۹۰ داور این جشنواره بود.
- آردان در سال ۲۰۱۸ در کنار ماریون کوتیار و ژولیت بینوش در اعتراضات علیه سیاست‌های امانوئل ماکرون شرکت کرد.
- او به دلیل شباهت ظاهری و سبک بازیگری‌اش، گاهی با آنجلیکا هیوستون مقایسه شده است.
- آردان در مصاحبه‌ای گفته که از بازی در نقش‌های کمدی لذت می‌برد، اما نقش‌های تراژیک به او حس زنده بودن می‌دهند.
جمع‌بندی
فانی آردان با استعداد بی‌نظیر و حضور پرشور در سینما، به یکی از برجسته‌ترین بازیگران فرانسه تبدیل شده است. همکاری‌اش با کارگردانان افسانه‌ای مانند تروفو و رنه، و انتخاب نقش‌های متنوع، از کمدی تا درام‌های عمیق، او را به چهره‌ای ماندگار در سینمای جهان بدل کرده است. زندگی شخصی‌اش، با روابط عاشقانه پرشور و تعهد به استقلال، و فعالیت‌هایش در کارگردانی و نویسندگی، نشان‌دهنده عمق و چندوجهی بودن شخصیت اوست.
