خبر روز | تصاویر شخصی، زندگی خصوصی هانا شیگولا و بیوگرافی

هانا شیگولا (Hanna Schygulla) متولد ۲۵ دسامبر ۱۹۴۳ در کاتوویتس (که آن زمان بخشی از آلمان و اکنون در لهستان است)، یکی از برجسته‌ترین بازیگران سینمای آلمان و اروپا است. او به خاطر همکاری‌های گسترده‌اش با کارگردان برجسته آلمانی، راینر ورنر فاسبیندر، و نقش‌آفرینی‌های درخشان در فیلم‌هایی مانند «ازدواج ماریا براون» (1979) و «لولا» (1981) شهرت جهانی دارد. شیگولا به‌عنوان نماد سینمای نوین آلمان و بازیگری با سبک منحصربه‌فرد شناخته می‌شود.

اوایل زندگی و تحصیلات

هانا شیگولا در خانواده‌ای آلمانی در منطقه‌ای که در زمان جنگ جهانی دوم تحت اشغال آلمان بود، به دنیا آمد. پس از جنگ، خانواده‌اش به مونیخ مهاجرت کردند. او در جوانی به ادبیات و هنر علاقه‌مند شد و در دانشگاه مونیخ به تحصیل زبان‌های ژرمنی و رومی پرداخت. اما علاقه‌اش به بازیگری او را به سمت آموزش در آکادمی بازیگری مونیخ سوق داد. در آنجا با راینر ورنر فاسبیندر آشنا شد، که این دیدار نقطه عطفی در حرفه‌اش شد.

حرفه بازیگری

هانا شیگولا در اواخر دهه ۱۹۶۰ با پیوستن به گروه تئاتری آنتی‌تئاتر (Antiteater) فاسبیندر در مونیخ وارد دنیای حرفه‌ای بازیگری شد. او به سرعت به بازیگر اصلی فیلم‌های فاسبیندر تبدیل شد و در سینمای نوین آلمان (New German Cinema) نقش کلیدی ایفا کرد. همکاری او با فاسبیندر او را به یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سینمای هنری اروپا تبدیل کرد.

آثار برجسته

شیگولا در بیش از ۶۰ فیلم و سریال نقش‌آفرینی کرده است. برخی از مهم‌ترین آثار او عبارت‌اند از:

«عشق سردتر از مرگ است» (Love Is Colder Than Death, 1969): اولین همکاری سینمایی با فاسبیندر.

«ازدواج ماریا براون» (The Marriage of Maria Braun, 1979): نقش اصلی در این فیلم، که داستان زنی در آلمان پس از جنگ جهانی دوم را روایت می‌کند، او را به شهرت جهانی رساند.

«لولا» (Lola, 1981): بازی در نقش خواننده کاباره‌ای که جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم آلمان را برایش به ارمغان آورد.

«اشک‌های تلخ پترا فون کانت» (The Bitter Tears of Petra von Kant, 1972): نقش‌آفرینی در این درام روان‌شناختی.

«افرازینیا ملر» (Effi Briest, 1974): اقتباسی از رمان تئودور فونتانه.

همکاری با کارگردانان دیگر: او در فیلم‌هایی مانند «داستان ریتا» (2000) به کارگردانی فولکر شلوندورف و «لبه بهشت» (2007) به کارگردانی فیث آکین نیز درخشید.

فعالیت‌های بین‌المللی

پس از مرگ فاسبیندر در سال ۱۹۸۲، شیگولا به همکاری با کارگردانان برجسته بین‌المللی مانند ژان-لوک گدار («شور»)، آندری وایدا، و کارلوس سائورا ادامه داد. او همچنین در تئاتر و پروژه‌های تلویزیونی در فرانسه، ایتالیا و ایالات متحده فعالیت کرد.

سبک بازیگری

هانا شیگولا به خاطر توانایی‌اش در به تصویر کشیدن شخصیت‌های پیچیده، قوی و در عین حال شکننده شناخته می‌شود. او با ظرافت و عمق احساسی، نقش‌هایی را ایفا کرد که اغلب بازتاب‌دهنده مسائل اجتماعی و تاریخی آلمان بودند. سبک بازیگری‌اش ترکیبی از طبیعی بودن و دراماتیک بودن است که او را به یکی از بازیگران کلیدی سینمای هنری تبدیل کرد.

جوایز و افتخارات

• جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم کن (۱۹۸۳) برای فیلم «داستان پیترا» (Storia di Piera).
• جایزه فیلم آلمان برای بهترین بازیگر زن برای «لولا» (۱۹۸۱).
• خرس نقره‌ای بهترین بازیگر زن جشنواره برلین برای «ازدواج ماریا براون» (۱۹۷۹).
• جایزه بامبی و جوایز متعدد دیگر برای یک عمر دستاورد سینمایی.
• جایزه افتخاری جشنواره برلین (۲۰۱۰) برای مشارکت‌هایش در سینما.

زندگی شخصی

هانا شیگولا زندگی خصوصی‌اش را از رسانه‌ها دور نگه داشته و اطلاعات محدودی درباره روابط شخصی‌اش در دسترس است. او هرگز ازدواج نکرده و فرزندی ندارد. شیگولا در مصاحبه‌ها گفته است که زندگی‌اش را وقف هنر کرده و ترجیح می‌دهد تمرکز روی حرفه‌اش باشد تا زندگی شخصی. او سال‌ها بین پاریس، برلین و مونیخ زندگی کرده و به سبک زندگی ساده و هنری شهرت دارد.

علایق و شخصیت

شیگولا به ادبیات، موسیقی کلاسیک و رقص علاقه‌مند است. او همچنین به مسائل اجتماعی و سیاسی حساس است و در برخی از مصاحبه‌هایش از تجربه زندگی در آلمان پس از جنگ و تأثیر آن بر نسل خود صحبت کرده است. شیگولا به‌عنوان فردی روشنفکر و متفکر شناخته می‌شود که به موضوعات فلسفی و انسانی در آثارش اهمیت می‌دهد.

منبع: فرادید