خبر روز | فیلمهای پر سر و صدایی که پاسخگوی انتظارات مردم نبودند

طی چند ساله گذشته شاهد فیلمهای پر سر و صدایی در سینمایی هالیوود بودیم که به هیچ عنوان پاسخگوی انتظارات مردم نبودند.
سینمای هالیوود طی چند سال گذشته با افت نسبی کیفیت فیلمهای خود مواجه شده و کمپانیهای فیلمسازی برای این که بتوانند ضعفها و کاستیهای آثار خود را پنهان نمایند، رو به تبلیغات پر سر و صدا آورده و عملاً چیزی را به مخاطب نشان میدهند که بیننده در هنگام تماشا به هیچ عنوان اثری با آن اندازه هایپ و مورد انتظار را دریافت نخواهد کرد.

Doctor Strange in the Multiverse of Madness (دکتر استرنج در چندجهانی دیوانگی)
پس از فیلمی همچون Spider-Man: No Way Home (مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست) که به مانند ضیافتی خاطرهنگیز از ۳ نسل مرد عنکبوتی به دور یکدیگر بود، بدترین حرکت ممکن از سوی مارول رخ داد و فیلم Doctor Strange In The Multiverse Of Madness به اثری مورد تنفر و ناامید کننده بدل گشت.

Spiderhead (اسپایدرهد)
عجیب است که در سال ۲۰۲۲ جوزف کوشینسکی از یک سو شاهکاری همچون Top Gun: Maverick (تاپگان: ماوریک) را کارگردانی کرده و از سوی دیگر اثری ناامید کننده و پوچی همچون Spiderhead که تکلفیش با خودش نامشخص است.

The Godfather: Part III (پدرخوانده: قسمت سوم)
فرانسیس فورد کاپولا در سال ۱۹۷۲ با ساخت The Godfather تحولی را در ژانر جنایی و مافیایی به وجود آورد که با گذشت چندین دهه هنوز هم شاهد تاثیرات آن در سینما و تلویزیون هستیم.

Us (ما)
جوردن پیل کارگردان صاحب سبکی است که با Get Out (برو بیرون) حسابی غوغا به راه انداخت و این مسئله انتظارات را از فیلم بعدی او به شدت افزایش داد. مسئلهای که باعث شد تا فیلم Us که در حالت عادی اثری نسبتا خوب به شمار میرفت، زیر سایه Get Out قرار گرفته و با انتقادات ریز و درشتی مواجه شود.

Suicide Squad (جوخه انتحار)
پیش از آن که جیمز گان با ساخت مجدد اثری حول محور ابرشروران کمیکهای دیسی، اثری جذاب و ارزشمند را به ارمغان بیاورد، شاهد اکران فیلمی به نام Suicide Squad بودیم که عملاً قربانی دخالتها و سیاستهای احمقانه کمپانی برادران وارنر شد.

Once Upon a Time in Hollywood (روزی روزگاری در هالیوود)
فیلم Once Upon a Time in Hollywood که به عنوان آخرین ساخته کوئنتین تارانتینو محسوب میشود، به خودی خود اصلاً فیلم بدی نخواهد بود. مشکل اینجاست که بهرهگیری از تعداد زیادی از ستارگان مشهور هالیوود هیچگاه به نتیجه بینقصی بدل نگشته است.

Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore (جانوران شگفتانگیز: اسرار دامبلدور)
فرنچایز سینمایی هری پاتر به خودی خود جذاب و همهچی تمام بود و ساخت مجموعهای جدید در دنیای جادوگری آن از همان نخست عملی پر از ریسک و خطر بود که کمپانی برادران وارنر آن را تقبل کرد.

Black Adam (بلک آدام)
زمانی که دنیای سینمایی دیسی در منجلابی از مشکلات دست و پا میزند، چه تصمیم وحشتناکتری میتوان گرفت؟ سپردن پروژهای مهم و پرمدعا به دست یک بازیگری که هیچ درکی از آثار کمیکبوکی ندارد!

The Matrix Resurrections (رستاخیزهای ماتریکس)
سه جز فیلم نخست از مجموعه ماترکیس، باقی دنبالههای آن چندان در جلب نظر صددرصدی مردم موفق نبوده و تنها موفقیتهایی نسبی را کسب نموده بودند. در چنین شرایطی و پس از گذشت سالهای متوالی، ساخت یک دنباله دیگر ریسک بسیار خطرناکی بود که منجر به فاجعهای به نام The Matrix Resurrections شد.

Ant-Man and the Wasp: Quantumania (مرد مورچهای و زنبورک: شیدایی کوانتومی)
همانگونه که مقاله را با اثری از دنیای سینمایی مارول آغاز کردیم، با اثری دیگر دیگر از آن نیز به اتمام خواهیم رساند. با این تفاوت که اینبار دیگر مارول و دیزنی در احمق فرض نمودن مخاطبین سنگتمام گذاشته و اثری توهینآمیز و زشت را به ارمغان آوردهاند که پتانسیل شرور بزرگ فازهای فعلی را نیز به هدر داده است.
منبع: CBR