خبر روز | میگفتند تماسی بین زن و مرد ایجاد نشود

میگفتند تماسی بین زن و مرد ایجاد نشود در برنامه «سینمای ایران برای وطن» که دوشنبه ۶ مرداد با حضور بهرام رادان و آنتونیا شرکا با اجرای حمیدرضا مدقق در موزه سینما برگزار شد، بعد از نمایش نسخه مرمت شده فیلم «گیلانه» ساخته رخشان بنیاعتماد و محسن عبدالوهاب، بهرام رادان به جای خالی رخشان بنی اعتماد، فاطمه معتمدآریا، باران کوثری و ژاله صامتی اشاره کرد و بعد از آن از نکات مهم و خاطرهانگیزی درباره این فیلم گفت. بخشهای مهم صحبتهای رادان را مرور میکنیم.

«گیلانه» نسخه تکمیل شده اپیزود «ننه گیلانه» از فیلم «قصه های شهر جنگی» است.
اهمیت روایتگری | در فیلم «ننه گیلانه» مخاطب کاملا با پسری که از جنگ برگشته و آثار جنگ در زندگی او کاملا مشهود است، همراه میشود. جنگ تمام شده است اما برای «ننه گیلانه» و آن پسر هنوز ادامه دارد. چیزی که انسان را با بقیه مخلوقات خداوند متفاوت میکند، اصل قصهگویی است. ما میتوانیم روایتگر باشیم و روایت در قالب سینما یکی از ویژگیهای مهم ما انسانها است. فیلم «گیلانه» فارغ از تمام المانهایی که ممکن است باعث پرمخاطب شدن یک فیلم شود، به دلیل روایتگر بودن و قصهگویی نزد اکثر مردم محبوب شد و اکثر مردم این فیلم را تماشا کرده اند.

رادان در فیلم «گیلانه» نقش جانبازی به نام «اسماعیل» را بازی میکند.
گریم متفاوت برای افزایش سن | تمام اردیبهشت سال ۸۲ من برای بازی در فیلم «گیلانه» تمرین کردم تا بتوانم این نقش را بگیرم زیرا تنها بازیگر پیشنهادی این پروژه نبودم و خانم بنی اعتماد بازیگران دیگری را هم مدنظر داشتند. این نقش نسبت به سن و سال من در سال ۸۲ حدود ۱۰ سال بزرگتر بود به همین دلیل ما مدتها تست گریم داشتیم. روز آخری که قرار بود به سمت شمال حرکت کنیم تست گریم آخر را انجام دادیم و خیال خانم بنی اعتماد راحت شد. دوستی به نام آقای دبیری خیلی به من کمک کردند زیرا با افراد زیادی که شرایط اسماعیل را داشتند در ارتباط بودند و الگوهایی را به من یاد دادند. من مدتها به آسایشگاه اعصاب و روان و بیمارستان ساسان میرفتم و چندبار به خانه کسانی رفتیم که در جنگ شیمیایی شده بودند. مجموعه این تجربیات باعث شد که برای ایفای نقش به الگوریتمی برسم.

منبع: فیلم نیوز