تصویر روز | نقد سریال سووشون آیا اقتباس موفقی از شاهکار سیمین دانشور بوده است؟
سیمین دانشور به واسطه زندگی و تجربه‌ای که داشت، رمانی به اسم «سووشون» را نوشت، کتابی که تبدیل به یکی از مهم‌ترین رمان‌های ادبیات معاصر ایران می‌شود. با گذشت پنجاه و شش سال از چاپ این کتاب برای اولین بار، «سووشون» تبدیل به یک منبع اقتباس برای ساخت سریال توسط نرگس آبیار شده است. سریالی که تا به حال چهار قسمت از آن پخش شده، با این حال انتقادات زیادی به آن صورت گرفته است.
قبل از شروع «سووشون» این نگرانی وجود داشت که سریال نرگس آبیار تا چه حد به کتاب سیمین دانشور وفادار است. با گذشت چهار قسمت می‌توان گفت سریال آنقدر به کتاب «سووشون» وفادار است که اثر تبدیل به یک مستند شده است.
تا قبل از سریال «سووشون»، در مورد این کتاب یک دسته بندی وجود داشت که شامل نسخه متنی و صوتی کتاب بود. اما اثر نرگس آبیار، یک نوع دیگر را به نام نسخه تصویری کتاب به وجود آورد. یک اقتباس زمانی موفق است که هویت و پیام کتاب را به درستی منتقل کند، اما در عین حال به صورت جداگانه به عنوان یک اثر مستقل قابل بررسی باشد. در حقیقت، روایت تک به تک جزئیات نمی‌تواند ضامن موفقیت یک اقتباس باشد.
