خبر روز | نقد فیلم Everything’s Going to Be Great تلاشی ناموفق در کمدی –خانوادگی

کمدی، خانواده و کمی هم فضای انسانی. آیا این‌ها برای ساخت یک اثر جذاب و موفقِ سینمایی کافی است؟ آیا صرفا اضافه کردنِ چند بخش بامزه به فیلم می‌تواند آن را به فُرم جذابیت و سرگرمی نزدیک کند؟ این‌ها سوالاتی است که فیلمسازِ Everything’s Going to Be Great از خود نپرسیده است.

شاید به همین دلیل است که فیلمی بسیار پیش و پا افتاده و حتی ضعیف را تحویل ما داده است. اثری که کمدی نیست اما تلاش می‌کند که باشد. خانوادگی نیست اما دست و پا می‌زند که باشد! Everything’s Going to Be Great قطعا یک اثر ضعیف است که حتی برایان کرانستون بزرگ هم نتوانسته آن را نجات دهد.

فیلم Everything’s Going to Be Great  محصول سال ۲۰۲۵، یک کمدی-درام آمریکایی به کارگردانی جان اس. بیرد و نویسندگی استیون راجرز است که داستان خانواده‌ای به نام اسمارت را روایت می‌کند که درگیر رویاهای بزرگ، چالش‌های زندگی و روابط خانوادگی هستند. داستان در سال ۱۹۸۹ در آکرون، اوهایو آغاز می‌شود. خانواده اسمارت شامل بادی (برایان کرانستون) و میسی (آلیسون جنی)، والدینی با رویاهای بزرگ در زمینه تئاتر محلی و دو پسرشان، لستر (بنجامین اوان آینزورث) و دریک (جک چمپیون) است. بادی و میسی یک تئاتر محلی را اداره می‌کنند و زندگی‌شان پُر از بی‌ثباتی مالی و جا به ‌جایی‌های مداوم است. بادی، مردی جاه‌طلب و خوش‌بین، رویای گسترش فعالیت تئاتری خود را دارد و امیدوار است روزی به شهرهای بزرگ‌تر مانند میلواکی یا حتی نیویورک راه پیدا کند.