تصویر روز | نقد فیلم The Old Way اثر چینی با رنگ و بوی انتقام و کمدی

فیلم The Old Way روایتگر داستان سلحشور و یاغی چینی پنگ یی‌نان است که در پی سال‌ها زندگی در سایه ولگردی و قداره‌بندی، قدم در مسیری قدیمی و آشنا از جنس انتقام و خون‌خواهی می‌گذارد. حضور زنی مرموز به نام ژوانگ یئه و ماجرای ربوده شدن او به عنوان یک عروس، او را وارد این چرخه می‌کند، که به نوعی یادآور هدف اصلی‌ اوست.

در The Old Way تم مرکزی فیلم بر محور انتقام، میراث خشونت و تلاش برای بازتعریف هویت فردی استوار است. فیلم درون‌مایه‌های آشنای انتقام و جستجوی هویت در بستر خشونت، در دل داستان قرار گرفته‌اند، اما فیلم در اجرای مفاهیم، ساختار روایت و تعمیق شخصیت‌ها از یک مرز مشخص فراتر نمی‌رود. The Old Way در پرداخت این درونمایه‌ها چندان ژرف نمی‌شود، و یک سطح مشخص و قابل انتظار را نمایش می‌دهد. روایت ساختار خطی دارد و بیش از حد به الگوهای ژانری تکیه می‌کند؛ به‌ویژه در پردازش گره‌افکنی‌ها و اوج داستانی، که قابل پیش‌بینی هستند.

پنگ، کاراکتر اصلی در The Old Way حضوری قوی و درونی دارد. او شخصیتی کم‌حرف، فروخورده و از درون زخم‌خورده را به تصویر می‌کشد. اما ضعف فیلمنامه در ایجاد کشمکش‌های روانی عمیق، اجازه نمی‌دهد لایه‌های بیشتری از شخصیت او نمایان شود. شخصیت ژوانگ یئه با پتانسیل جذاب معرفی می‌شود، اما به تدریج نقش او به عنصری کاربردی و فرعی تنزل پیدا می‌کند؛ به‌طوری‌که تنها محرک خط داستانی باقی می‌ماند و عمق‌پردازی خاصی روی او صورت نمی‌گیرد. شخصیت‌های فرعی، به‌ویژه آنتاگونیست‌ها، همچون بسیاری از فیلم‌های رزمی چینی، سطحی طراحی شده‌اند؛ با انگیزه‌هایی ساده، رفتارهایی قابل پیش‌بینی و بدون رشد خاص در مسیر داستانی.

یکی از اصلی‌ترین نقاط ضعف شخصیت‌پردازی درThe Old Way به کاراکترهای فرعی، به‌ویژه لی وو و ما مینگ، مربوط می‌شود. این دو شخصیت به‌عنوان هم‌دستان پنگ یینان معرفی می‌شوند و انتظار می‌رود که نقش مهمی در پیشبرد داستان و ایجاد پویایی گروهی داشته باشند. با این حال، فیلم در ارائه پیش‌زمینه، انگیزه‌ها یا تحولات شخصیتی برای آن‌ها ناکام می‌ماند.

منبع: گیمفا