تصویر روز | نقد و بررسی فیلم Mission Impossible: The Dead Reckoning 1

مجموعه فیلم‌های Mission Impossible که در ایران با نام The Dead Reckoning 1 «ماموریت غیرممکن» هم شناخته می‌شوند بدون هیچ شکی یکی از بزرگترین مجموعه‌های سینمایی در ژانر اکشن محسوب می‌شوند که محبوبیت بالایی هم دارند. این مجموعه در سال ۱۹۹۶ آغاز شد و امسال دنباله دیگری از این فیلم تحت عنوان «ماموریت غیرممکن: روز شمار مرگ ۱» اکران شده است.

فیلم‌های Mission Impossible همواره اکشن‌هایی خوش ساخت و مهیج با تم جاسوسی و سیاسی بوده‌اند و ما در طول این سال‌ها «ایتن هانت» و تیمش را دیده‌ایم که چگونه ماموریت‌هایی غیرممکن را ممکن کرده‌اند. یکی از نکات قابل توجه این است که شما نمی‌توانید بگویید هیچ یک از ۷ فیلم ساخته شده ضعیف بوده است. همگی این آثار، حداقل اکشن‌هایی قابل قبول و سرگرم کننده بوده‌اند. در ضمن نسخه‌هایی از این مجموعه، فیلم‌های اکشن فوق‌العاده‌ای بوده‌اند که از بهترین فیلم‌های اکشن دهه‌های اخیر هالیوود محسوب می‌شوند. کارگردانی «برد برد» خلاق و دوست داشتنی، اتفاق بسیار مثبتی در این مجموعه به حساب می‌آمد. او که ساخت انیمیشن‌های شاهکار و تماشایی مثل The Iron Giant، Incredibles 1,2، Ratatouille را در کارنامه داشت در سال ۲۰۱۱ فیلم Mission Impossible: The Ghost Protocol را کارگردانی کرد و به شخصه خودم این نسخه را بالاتر از بقیه فیلم‌های این مجموعه می‌دانم. (گرچه نسخه اول و سوم را هم نسخه‌های بسیار خوبی می‌دانم.) اکنون با توجه به این مقدمه به نقد و بررسی نسخه جدید این فیلم به کارگردانی «کریستوفر مک کواری» می‌پردازم:

وقتی داریم درمورد فیلمنامه حرف می‌زنیم حتما باید راجع به تصمیم نادرست کشته شدن «السا فاست» با نقش آفرینی «ربکا فرگوسن» هم صحبت کنیم. این کاراکتر در روند داستان چه نقشی داشت و برای چه در فیلم بود؟! یعنی اصلا این فیلمنامه نتوانسته است نقشی را برای این کاراکتر در نظر بگیرد و به شکلی مسخره هم او را از فیلم خارج می‌کنند. مرگ کاراکتری با این پیشینه -که در ۳ فیلم حضور داشته است- به این شکل و بدون تاثیر خاصی در ادامه داستان یک توهین به مخاطبان این مجموعه تلقی می‌شود!  

در راستای همین ضعف فیلمنامه و نوع روایت اتخاذ شده، ریتم این فیلم اگرچه خسته کننده نیست اما چندان درگیرکننده هم نیست. اینکه چنین فیلمی را با ران تایمی نزدیک به ۳ ساعت ساخته‌اند اصلا درست نیست. تازه قرار است این فیلم یک نسخه دومی داشته باشد و تقریبا همه اتفاقات مهم به آن قسمت منتقل شده است. این قسمت به وضوح آب بندی شده است و سازندگان، فیلم را الکی کش داده‌اند و همین امر نه تنها به فیلم کمکی نکرده است بلکه موجب افت ریتم فیلم و پوکی داستان شده است.

سکانس‌های اکشن جور واجور، خوراک اکشن‌دوستان را فراهم می‌کند. سکانس‌های اکشن فیلم فوق‌العاده هستند و حتی می‌توان آن‌ها را بهترین سکانس‌های اکشن سال ۲۰۲۳ دانست. من نقد زیادی به «مک کواری» دارم و مهمترین آنها را در متن ذکر کردم. اما باید قبول کرد که او اکشن ساختن را خوب بلد است و در این زمینه حرفه‌ای محسوب می‌شود. سکانس‌های اکشن جذاب فیلم زیاد هستند. سکانس تعقیب و گریز با ماشین فیات در کنار جذاب بودن، با نمک هم هست و به یکی از سکانس‌های به یاد ماندنی فیلم بدل می‌شود. همچنین سکانس‌های دویدن تام کروز و پرش او از درّه به پایین هم با وجود بدل کاری‌های شخص تام کروز دیدنی و خاص از آب درآمده‎‌اند. به این موارد سکانس پایانی سقوط قطار را هم اضافه کنید که بمبی از هیجان و استرس است.

یک فیلم اکشن، پیش از آنکه سکانس های اکشن خوبی داشته باشد، باید فیلم باشد. متاسفانه فیلم جدید ماموریت غیرممکن این نکته را فراموش کرده است. در واقع ماموریت غیرممکن ۷ تمام تمرکز و حواس خود را به اجرای سکانس‌های اکشن و بدل کاری‌های خود تام کروز داده است. در تبلیغات هم حقیقتا ما هیچوقت نمی‌دیدیم که روی داستان مانور بدهند و کل تبلیغات راجع به بدل کاری‌های تام کروز و آن صحنه عجیب و غریب پرش از درّه با موتور سیکلت بود! این بدل کاری‌های خود تام کروز و این حجم از ریسک کردن و تلاش کردن برای هر بیننده‌ای به شدت قابل احترام است و در ادامه هم به آن بیشتر اشاره خواهم کرد. ولی اینکه صرفا برای سکانس‌های اکشن زحمت زیادی کشیده شود؛ دلیلی بر این نیست که این فیلم را به فیلمی خوب تبدیل کند. 

منبع: گیمفا