7 فیلم از دهه 1990 که فراموش کرده‌اید چقدر عالی بودند

دهه 1990 واقعاً دهه فوق‌العاده‌ای بود، به ویژه از نظر سینما. هر ژانری که دوست داشته باشید، فیلم‌های بزرگی برای تماشای در سینما یا در خانه وجود داشت. اکشن، انیمیشن، علمی-تخیلی، فانتزی، درام — همه چیز در اوج خود بود. این دهه واقعاً یک دوران طلایی بود و فیلم‌های بسیار خاطره‌انگیزی از آن زمان بیرون آمد. اما در دنیای سینمایی پر از فیلم‌های عالی، برخی از فیلم‌ها ممکن است در گذر زمان فراموش شده باشند. این‌ها فیلم‌هایی هستند که همیشه خوب بوده‌اند ولی شاید در هجوم یادآوری‌های نوستالژیک ما کمی گم شده‌اند و کاملاً شایسته بازبینی هستند. در اینجا هفت فیلم بزرگ و عالی از دهه 1990 که احتمالاً فراموش کرده‌اید آورده شده است. لطفاً به خودتان لطف کنید و هر چه سریع‌تر به یاد بیاورید.

فیلم از دهه 1990

7) جرج جنگل

برندن فریزر ممکن است اخیراً دوران جدیدی را تجربه کند، اما این به این معنا نیست که نباید از کارهای فوق‌العاده‌اش در دهه 90 قدردانی کنیم. یکی از فیلم‌هایی که فراموش می‌کنیم عالی بود، جرج جنگل است. این فیلم که در سال 1997 توسط والت دیزنی پیکچرز منتشر شد، داستان مردی (فریزر) را روایت می‌کند که پس از سقوط هواپیما در جنگل توسط حیوانات بزرگ شده است. سال‌ها بعد، او با یک وارث ثروتمند روبرو می‌شود و عاشق او می‌شود که باعث درگیری با نامزد خودخواهش می‌شود. این فیلم یک کمدی با twist بر اساس داستان تارزان است و علی‌رغم عدم موفقیت در نقدها در زمان انتشار، هنوز هم بسیار خنده‌دار است.

6) میسری

میسری یکی از آن فیلم‌هاست که به نوعی همیشه ماندگار است و به راحتی فراموش می‌شود که در سال 1990 منتشر شده است. این فیلم اقتباسی از رمان استفن کینگ است و داستان یک طرفدار دیوانه را روایت می‌کند که یک نویسنده رمان عاشقانه (با بازی جیمز کان) را گروگان می‌گیرد تا نسخه جدید کتابش را به شکلی بنویسد که او می‌خواهد. فیلم به شدت تحسین شده است و دارای یکی از ترسناک‌ترین لحظات در تاریخ سینماست: لحظه‌ای که آنی نویسنده را “رکاب می‌زند”.

5) پلزنت ویل

فیلم پلزنت ویل که در سال 1998 منتشر شد، علی‌رغم اینکه در گیشه موفق نبود، هنوز یکی از فیلم‌های جالب و به یادماندنی دهه 90 است. داستان این فیلم در مورد دو خواهر و برادر نوجوان است که به طور معجزه‌آسا در یک برنامه تلویزیونی از دهه 1950 گیر می‌افتند، جایی که همه چیز کامل و دلپذیر است. این فیلم تحلیل جالبی از پیشرفت و تغییرات است و استفاده از سیاه و سفید و رنگ آن را به یک اثر بصری جالب تبدیل می‌کند.

4) امپایر رکوردز

این فیلم در سال 1995 منتشر شد و داستان گروهی از کارمندان یک فروشگاه موسیقی را دنبال می‌کند که سعی دارند از فروش فروشگاه خود به یک زنجیره بزرگ جلوگیری کنند. با وجود نقدهای منفی و عدم موفقیت در گیشه، این فیلم به خاطر موسیقی فوق‌العاده‌ای که دارد و رویکرد مثبتش، در گذر زمان بیشتر ارزشمند شده است.

3) راکتیر

فیلم راکتیر یکی از آن فیلم‌های دهه 90 است که گهگاهی یادآوری می‌شود اما واقعاً فراموش می‌شود. این فیلم در سال 1991 منتشر شد و داستان یک خلبان بدلکاری را روایت می‌کند که یک بسته راکت مخفی پیدا می‌کند و از آن برای پرواز استفاده می‌کند. این فیلم ترکیبی از اکشن، ماجراجویی، رمانس و مبارزه با نازی‌هاست و بسیار سرگرم‌کننده است.

2) هریکن

فیلم هریکن که در پایان دهه 90 منتشر شد، شاید یکی از بهترین اجراهای دنزل واشنگتن باشد. او نقش روبین “هریکن” کارتر، بوکسور سابق را بازی می‌کند که به اشتباه به قتل سه نفر متهم شده و پس از سال‌ها زندانی بودن، از زندان آزاد می‌شود. این فیلم یک اثر دراماتیک است که واشنگتن در آن فوق‌العاده ظاهر شده است.

این‌ها فیلم‌هایی هستند که ممکن است فراموش کرده باشید، اما باید دوباره آن‌ها را ببینید.

1) خانواده آدامز
در حالی که سریال Wednesday از نتفلیکس ممکن است بسیار محبوب باشد، واقعاً تنها یک اقتباس از خانواده آدامز وجود دارد که برتری دارد و آن خانواده آدامز در سال 1991 است. این فیلم با بازی آنجلیکا هاستون، رائول جولیا، کریستوفر لوید و کریستینا ریچی، به طور کلی بهترین اقتباس از شخصیت‌های محبوب کارتون است و استاندارد طلایی را ایجاد کرده است که هر اقتباسی که بعداً آمده، سعی دارد به آن برسد (حتی Wednesday).

در این فیلم، وکیل گومز، تولی آلفورد، به یک قرض‌دهنده و کلاهبردار پول بدهکار است و متوجه می‌شود که پسر کلاهبردار، گوردن، شباهت زیادی به فستر آدامز گمشده دارد. آن‌ها توطئه می‌کنند تا گوردن را به عنوان فستر معرفی کنند و وارد خانه آدامز شوند تا به خزانه مخفی خانواده که ثروت خود را در آن نگه می‌دارند، دسترسی پیدا کنند. البته، خانواده آدامز یک خانواده عادی نیستند و به همین دلیل، همه چیز در هر مرحله به طرز دلپذیری و عجیبی خراب می‌شود. این فیلم از بسیاری جهات نمادین است و واقعاً هیچ چیز بهتر از هاستون و جولیا در نقش مورتیشیا و گومز نیست. آن‌ها الگو هستند.

منبع : comicbook.com