خبر روز | وقتی حاشیه از متن جذاب‌تر است؛ نرگس آبیار قربانی یا قهرمان؟
یک هفته‌ای سووشون بدل به یکی از اخبار مهم مملکت می‌شود. از کارگردان نرگس آبیار ، عوامل، منتقدان، مسئولان صداوسیما و… واکنش‌های مختلفی نسبت به اثر نشان می‌دهند.
۲۱خرداد نماوا عذرخواهی می‌کند. ۲۳خرداد جنگ شروع می‌شود. ۲۴ خرداد هم نماوا رفع انسداد می‌شود.
حالا دو روز پیش خبر رسیده که داده‌های سووشون روی سایت نماوا قرار گرفته است. با اینکه توقیف سووشون یکی از سریع‌ترین‌هاست اما رفع توقیفش هم به سرعت اتفاق می‌افتد که حتی به‌نظر می‌رسد اگر جنگ هم اتفاق نمی‌افتاد، این موضوع سریع‌تر هم رقم می‌خورد. با صورت‌بندی اتفاقات ۴۸روز گذشته درباره سریال نرگس آبیار، ۵نکته به ذهن می‌رسد.
1- چرا نماوا در برابر توقیف «غربت» هیچ حرفی نزد و در ده روزی که فیلتر بود (به جز یکی دو روز اول)، سکوت را ترجیح داد؟ شاید این یکی از مهم‌ترین سؤالاتی است که در این مدت کمتر کسی درباره‌اش حرف‌زده. پلتفرم نماوا در رقابت میان پلتفرم‌ها در یکی دو سال اخیر کاملاً بازنده بوده. نماوا از ابتدای سال 1402 تاکنون حدود 10 سریال منتشر کرده که عمده آن‌ها در رقابت با باقی پلتفرم‌ها عقب مانده‌اند. به سه سریال آخر نماوا (به جز سووشون) نگاه کنید: «ازازیل»، «بلیط یک طرفه» و «غربت». هیچ‌کدام نتوانستند در میان مردم به سریال‌های مطرحی تبدیل شوند.
یکی با سر و صدای بسیار ولی با دعوا و درگیری میان کارگردان و پلتفرم به اتمام رسید، یک سریال دیگر با هزینه‌های بسیار در ترکیه ساخته شد اما مخاطبان همان ابتدا تصمیم گرفتند تماشایش نکند، آخری هم که غربت باشد، 40 روز توقیف شد و در نهایت با بازیگران فراوان و هزینه‌های بسیار به کار خود پایان داد. نماوا همه امیدش را به سووشون بسته بود. در آخرین مصاحبه‌ای که شانه‌ساززاده مدیر گذشته نماوا (در یک سال و چند ماه قبل) داشت هم یکی از نکاتی که در میان اهالی هنر جنجال به پا کرد موضوع هزینه‌های سووشون بود. اثری که از خرداد 1403 تاکنون چند باری تغییر مالکیت هم داد و بازه‌ای صحبت از این شد که به پلتفرم شیدا واگذار شده است.
اوایل امسال بود که مدیرعامل شاتل (شرکت مالک نماوا)، اعلام کرد: «ما برای زنده ماندن، داریم از توسعه خود می‌زنیم.» بعید نبود که در همین «فرایند برای زنده ماندن» پلتفرم‌هایی مثل نماوا هم از دور خارج شوند تا شاتل بتواند چابک‌سازی‌اش را تکمیل کند. امید نماوا به سووشون بود و اینکه این اثر بتواند با سوددهی، نماوا را از بی‌مخاطبی نجات دهد؛ برای همین تبلیغات گسترده‌ای حدود یک ماه پیش از پخش آن انجام داد و از ابتدای شهریورماه به صورت مقطعی تکه‌هایی از سریال را منتشر کرد. بعد هم مستندی را با هوش مصنوعی تولید کرد که پیش‌زمینه سریال بود. در نهایت هم کار را با تبلیغات گسترده و پرحاشیه در نمایشگاه کتاب و نشر خوارزمی تمام کرد.
وقتی سووشون توقیف شد و نماوا بیانیه صادر کرد، به نظر می‌رسید این پلتفرم آخرین تلاش‌هایش را برای بازگشت به بازار وی‌اودی‌ها انجام می‌دهد. با این حال پس از جوِ ایجاد شده در یکی دو روز اول، نماوا تا 21 خردادماه و پیام عذرخواهی 10 روزی سکوت اختیار کرد و در نهایت دست‌هایش را بالا برد.
البته برای نقد دقیق سووشون باید منتظر ماند و دید سریال در قصه‌پردازی می‌خواهد چه کاری انجام دهند. حالا باید دید آیا سووشون در تقابل بین سریال‌های مثل شکارگاه، کنکل، جزر و مد، تاسیان و اجل معلق و دیگر آثار آیا می‌تواند باقی بماند و رقابت کند؟ آیا حالا و در شرایط پس از جنگ، سریالی چون سووشون می‌تواند تغییری در بازار پلتفرم‌ها شکل بدهند؟ با این حال، سووشون در این بین یک برگ برنده‌ای دارد و آن هم موضوعی است که در آن و از آن حرف می‌زند و موضوع جنگ و شرایط پس از آن. مسئله حمله بیگانه به کشور و مقاومت، حالا باید دید در چنین شرایطی که همه چیز برای سووشون آمده است، آیا سووشون هم می‌تواند اثری خوب عرضه کند.
منبع: عصر ایران
