خبر روز | سووشون چرا رفت؟ چرا برگشت؟
یک‌هفته‌ای سووشون بدل به یکی از اخبار مهم مملکت می‌شود. از کارگردان، عوامل، منتقدان، مسئولان صداوسیما و… واکنش‌های مختلفی نسبت به اثر نشان می‌دهند. ۲۱خرداد نماوا عذرخواهی می‌کند. ۲۳خرداد جنگ شروع می‌شود. ۲۴خرداد هم نماوا رفع انسداد می‌شود.
حالا دو روز پیش خبر رسیده که داده‌های سووشون روی سایت نماوا قرار گرفته است. با اینکه توقیف سووشون یکی از سریع‌ترین‌هاست اما رفع توقیفش هم به سرعت اتفاق می‌افتد که حتی به‌نظر می‌رسد اگر جنگ هم اتفاق نمی‌افتاد، این موضوع سریع‌تر هم رقم می‌خورد. با صورت‌بندی اتفاقات ۴۸روز گذشته درباره سریال نرگس آبیار، ۵نکته به ذهن می‌رسد.
«بعد از دیدن سووشون سرگیجه گرفتم»، «این سریال به خوبی استعمار را در ایران نشان داده! آفرین به نرگس آبیار»، «فاجعه بود»، «یک اثر فاخر از نرگس آبیار»، «ای کاش نرگس آبیار تاریخی نسازد»، «بهترین اثر اقتباسی تاریخ سریال‌سازی در ایران» و … این‌ها تنها گوشه‌ای از صحبت‌ها بعد از توقیف سریال نرگس آبیار است. اثری که پس از انتشار قسمت اول آن بحث‌های بسیاری را به دنبال داشت و بسیاری به خاطر اقتباس نعل به نعل از سووشون آن را تأیید کردند و برخی به دلیل نحوه و شیوه فیلمبرداری آن را مورد هجمه قرار دادند. البته برای نقد دقیق سووشون باید منتظر ماند و دید سریال در قصه‌پردازی می‌خواهد چه کاری انجام دهند. حالا باید دید آیا سووشون در تقابل بین سریال‌های مثل شکارگاه، کنکل، جزر و مد، تاسیان و اجل معلق و دیگر آثار آیا می‌تواند باقی بماند و رقابت کند؟ آیا حالا و در شرایط پس از جنگ، سریالی چون سووشون می‌تواند تغییری در بازار پلتفرم‌ها شکل بدهند؟ با این حال، سووشون در این بین یک برگ برنده‌ای دارد و آن هم موضوعی است که در آن و از آن حرف می‌زند و موضوع جنگ و شرایط پس از آن. مسئله حمله بیگانه به کشور و مقاومت، حالا باید دید در چنین شرایطی که همه چیز برای سووشون آمده است، آیا سووشون هم می‌تواند اثری خوب عرضه کند.
منبع: روزنامه فرهیختگان
