خبر روز | صرف و نحو اقتباس از ملکوت و تنگسیر تا سووشون
به تازگی سریال «سووشون» به عنوان تازه ترین محصول اقتباسی صنعت هنرهای نمایشی ایران و بعد از فراز و فرودهای فراوان به شبکه خانگی عرضه شده و در همین مدت بعد از عرضه با واکنش‌های مختلف روبرو شده.
این راه، همان راهیست که سال‌ها پیش بهمن فرمان آرا و خسرو هریتاش رفتند و با اقتباس از هوشنگ گلشیری و بهرام صادقی، فیلمهای «شازده احتجاب» و «ملکوت» ساختند یا راهی که مهرجویی رفت و «گاو» و «دایره مینا» را براساس آثار غلامحسین ساعدی و «مهمان مامان» را براساس داستان هوشنگ مرادی کرمانی ساخت.راهی که امیر نادری رفت و کنشگراترین فیلم خود «تنگسیر» را براساس داستانی از صادق چوبک ساخت، راهی که کیمیایی رفت و «داش آکل» را براساس داستان صادق هدایت ساخت.
ورای همه ی نقدها ی مختلف و گاه متضاد له یا علیه سریال سووشون، اینکه دست‌اندرکاران پلتفرم نماوا بالاخره و بعد از مدتها فترت اقتباس، طلسم را شکستند و شرایط تولید و عرضه اولین اقتباس از رمان سترگ سووشون سیمین دانشور را فراهم آورند، قابل تامل است.
متاسفانه یکی از آسیب های وارده به سینما و تلویزیون این است که اغلب کارگردانان ژست اقتباس گرفته و می‌خواهند خودشان هم بنویسند و هم دکوپاژ کنند و بسازند در حالی که اگر داستان های معروف که قابلیت تصویرسازی دارند منبع تولید فیلم و سریال قرار گیرند هم ضعفهای کارگردانان در داستان پردازی کمتر میشود و هم یک ارتباط موثر بین سینما و ادبیات ایجاد می‌گردد.
منبع: عصر ایران
