تصویر روز | انتقام، خیانت و خونریزی چرا The Boys باید در لیست شما باشد؟
در جهانی که ابرقهرمانان پُر درخشش هالیوود به ماشین‌های بی‌روح تولید محتوا تبدیل شده‌اند، The Boys همچون تیغی برنده، پوست از چهره فساد این صنعت می‌کند. این سریال نه یک «طنز»، که یک «کالبدشکافی بیرحم» است، توطئه‌ای چندلایه علیه مقدسات فرهنگ عامه، با کاراکترهایی که نه در پی نجات جهان، که در بند قدرت، شهرت و انتقام‌جویی‌های کودکانه هستند.
حالا که فصل پایانی نزدیک است، احتمالاً بهترین زمان برای مرور تمام اتفاقات گذشته یا حتی شروع کردن از ابتداست. در این مقاله، پنج دلیل جمع‌آوری کرده‌ایم که چرا ارزش دارد این داستان را دوباره مرور کنید، یا برای اولین بار ببینید و متوجه شوید چرا The Boys به یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های سال‌های اخیر تبدیل شده است.
۱. چون تصویر متفاوتی از ابرقهرمان‌ها ارائه می‌دهد
در دنیای The Boys جایی برای شعارهای نجیبانه و آرمان‌های بی‌عیب وجود ندارد. قهرمانان، پیش از هر چیز، سلبریتی‌ها و محصولات شرکت‌هایی هستند که تصویرشان را مثل خمیردندان می‌فروشند. هر مأموریت نجات، فرصتی برای افزایش آمار در رسانه‌هاست و اخلاق‌مداری جایی پایان می‌یابد که نمودارهای بیننده شروع به افت می‌کنند. این بدبینی در هر قسمت موج می‌زند و به‌خوبی با آنچه سال‌ها در فیلم‌های مارول یا دی‌سی دیده‌ایم، تضاد دارد.
۲. چون داستان می‌تواند غافلگیرکننده باشد
در نگاه اول، ممکن است به نظر برسد که سریال دقیقاً از روی نسخه کمیک گارت انیس ساخته شده. اما نویسندگان از همان ابتدا از ایجاد تغییرات هراسی نداشتند، در برخی قسمت‌ها، شوک‌آورترین بخش‌ها را ملایم‌تر کردند و در برخی دیگر، سرعت را بیشتر افزایش دادند. نتیجه، داستانی است که حتی برای طرفداران نسخه اصلی هم می‌تواند چند غافلگیری جدی داشته باشد.
۳. چون بازیگران عملکرد درخشانی دارند
سریال The Boys یکی از آن مجموعه‌هایی است که تقریباً هر شخصیت‌اش در خاطر می‌ماند. آنتونی استار در نقش هوملندر، یکی از ترسناک‌ترین شرورهای سال‌های اخیر را خلق کرده، کسی که لبخندش بیشتر از هر مونولوگی حرف می‌زند. اما نقش‌آفرینی کارل اوربان، جک کواید یا ارین موریارتی هم کمتر تاثیرگذار نیستند، آن‌ها می‌توانند تمام احساسات، از خشم تا یأس، را به تصویر بکشند.
۴. چون طنز و نقد اجتماعی به اندازه اکشن اهمیت دارند
این سریال فقط به خشونت پرزرق‌وبرق و فحاشی بسنده نمی‌کند. زیر تمام این پوچی و خشونت، نقدی تند درباره فرهنگ معاصر نهفته است؛ درباره سلبریتی‌ها، شرکت‌های بزرگ، سیاست ترس و اینکه چقدر راحت می‌توان هر روایتی را به مردم فروخت. نویسندگان به همان اندازه که با ژانر ابرقهرمانی بازی می‌کنند، نقدهای تیز و دقیقی وارد می‌کنند.
۵. چون قبل از پایان، ارزش دارد کل ماجرا را مرور کنید
فصل آخر قرار است اکثر طرح‌هایی را که سال‌ها منتظرش بودیم، ببندد، رابطه بوچر با بقیه تیم، اهداف واقعی شخصیت‌ها، و محدودیت‌های قدرت هوملندر. همه چیز به سمت پایانی بزرگ پیش می‌رود، جایی که هر جزئیات ممکن است اهمیت پیدا کند. به همین دلیل، ارزش دارد قسمت‌های قبلی را مرور کنید و به یاد آورید که این داستان چطور شروع شد.
کلام پایانی
سریال The Boys نه‌تنها یک شوکِ تکان‌دهنده به ژانر ابرقهرمانی است، بلکه آیینه‌ای بیرحم و بی‌پروا از دنیای ماست، دنیایی که در آن قدرت، رسانه و حرص، گاهی از هر ابرشروری خطرناک‌ترند. اریک کریپک و تیمش با مهارتی کم‌نظیر، طنز سیاه، خشونت نمادین و نقد اجتماعی را در هم می‌تنند تا اثری خلق کنند که هم ما را می‌خنداند، هم به فکر فرو می‌برد و گاهی چنان می‌ترساند که می‌خواهیم از پنجره بیرون را نگاه کنیم؛ مبادا هوملندر آنجا ایستاده باشد.
