خبر روز | چرا فقط ژاپنیها بلدند انیمیشن برای بزرگسال بسازند؟

اشکان رهگذر در روزنامه اعتماد نوشت: انیمیشن همواره رسانهای برای تولید محتوا در حوزه کودک و نوجوان تلقی شده است؛ این تصور باعث شده تا در ذهن بسیاری از مخاطبان، انیمیشن صرفا ابزاری برای سرگرمی کودکان تلقی شود. گرچه بخش عمدهای از تولیدات انیمیشن در سراسر جهان به کودکان اختصاص دارد، اما سهم انیمیشنهایی که بهطور خاص برای مخاطب بزرگسال ساخته میشوند نیز بسیار قابل توجه است. بسیاری از فیلمسازان و شرکتهای مطرح انیمیشنسازی در دنیا مدعیاند که آثارشان برای همه گروههای سنی مناسبند، اما این ادعا اغلب نادقیق و حتی نادرست است.
حال تصور کنید بخواهیم براساس منابع غنی ادبیات فارسی مانند شاهنامه، انیمیشن تولید کنیم؛ چند درصد از مفاهیم، داستانها و شخصیتهای شاهنامه واقعا مناسب کودک هستند؟! گرچه امکان سادهسازی مفاهیم وجود دارد، اما بیشک بسیاری از داستانهای شاهنامه، از نظر بار معنایی، اخلاقی، حماسی و فلسفی، تنها برای مخاطب بزرگسال قابل درک و ارتباط است. در چنین شرایطی، مناسبتر است که ابتدا اثری برای ارتباط با مخاطب اصلی یعنی بزرگسال خلق شود و سپس نسخهای متناسب با کودک نیز توسعه یابد. با در نظر گرفتن موارد فوق سیاستگذاری و ایجاد بستر تولید انیمیشنهای بزرگسال بسیار مهم است و ایجاد چنین بستری با فرهنگسازی مخاطب باید همراه باشد تا مخاطب بداند کدام اثر مناسب برای کودکان و کدام اثر برای بزرگسالان مناسب هستند یا حتی اینکه کدام بزرگسالانه میتواند مخاطب کودک یا نوجوان را نیز با همراهی بزرگسالان داشته باشد.