خبر روز | هدفم از بازیگری، معروف شدن نیست

هدف بازیگری برای من صرف معروف شدن نیست. اگر امروز به من بگویند که دو سال بازیگری را کنار بگذار، می‌گویم: «باشد.» چراکه به دنبال کسب تجربه و بازی در یک نقش جذاب هستم. دوستان همیشه به من می‌گویند که پُرکار هستم اما کارگردانی که من با ایشان کار می‌کنم و همچنین تیم مورد علاقه‌اش، پُرکار هستند.

الهام اخوان: من از طریق برزو نیک‌نژاد به سینما معرفی شدم و از ابتدا که با ایشان کار کردم، همیشه نقش‌های بسیار خوب داشتم. در حقیقت هیچ زمان هیچ نقشی که پیچیدگی بسیار خاصی داشته باشد که بخواهم خودم را در قالب شخصیت دیگری ببینم، نبوده است.

گُنگ و مرموز بودن «میترا» ی سریال «از یاد رفته» شبیه به کاراکتر شما در سریال «مرداب» است که البته تفاوت‌هایی هم دارد اما همین مسأله نشان از علاقه شما به ایفای نقشی با گره‌های درونی دارد. «میترا» در ادامه سریال قراراست شگفت‌زده‌مان کند؟ 

روزی که فیلمنامه را خواندم، متوجه شدم کاراکتر «میترا» برای من است بدون اینکه بخواهم به آن فکر کنم. عقده و گره‌های درونی یکی از ویژگی‌هایی است که این سال‌ها در نقش‌هایم وجود داشته است. به عنوان مثال «ویدا» سریال «مرداب» نیز این‌گونه بود. «مریم» در فیلم سینمایی «دوزیست» آنقدر جوان بود که در شخصیتش گرهی نداشت اما «ویدا» و «میترا» پُر از گره بوده و هستند.

در زمان‌های نه چندان دور برخی از سریال‌ها آنقدر مخاطب داشت که وقتی بازیگرش در خیابان راه می‌رفت، علاقه‌مندانی که آثار آن هنرمند را دنبال می‌کردند به اسم کاراکتر سریال صدایش می‌زدند. برای شما به واسطه «از یاد رفته» این اتفاق افتاده است؟ 

آخرین بار اسمم را با کاراکترم در سریال «آفتاب پرست» صدا می‌زدند، اما در حال حاضر و با کمال خرسندی از اینکه مخاطبان «از یاد رفته» را دنبال می‌کنند، «میترا» صدایم می‌زنند. 

یکی از نقاط جالب توجه «از یاد رفته» هم‌بازی شدن بازیگران جوان با هنرمندانی قدیمی و توانمندی است که چهره و چه بسا سلبریتی محسوب می‌شوند. تجربه همکاری شما با این عزیزان به چه صورت بود؟ 

من در تمام مدت همکاری‌ام با برزو نیک‌نژاد، با کالکشن رنگی از بازیگران خوب ایران و به اصطلاح سوپراستارها کار کردم؛ از امیر جعفری گرفته تا شهرام حقیقت‌دوست و پانته‌آ پناهی‌ها و… چیزی که آقای نیک‌نژاد در کار خود بشدت رعایت می‌کند، پالت رنگی بشدت درست از بازیگران است. ایشان تجربه‌ها را کنار هم می‌گذارد و هر سکانس سبک و سنگینی‌اش آن قدر در توازن قرار می‌گیرد که من بازیگر لذت می‌برم.

منبع: ایران