خبر روز | چرا زیر آسمان شهر هنوز هم دیدنی است؟
«زیر آسمان شهر» به کارگردانی مهران غفوریان، در اوایل دهه ۸۰ شمسی پخش شد و خیلی زود به یکی از محبوب‌ترین سریال‌های طنز تلویزیون تبدیل شد. داستان سریال حول زندگی چند مرد مجرد در یک آپارتمان می‌چرخید که هرکدام با دغدغه‌ها، شیطنت‌ها و ماجراهای روزمره‌شان، مخاطب را به خنده و گاهی تأمل وا‌می‌داشتند.
اما رمز ماندگاری این سریال فقط در خنده‌هایش نبود؛ بلکه در نوعی «واقع‌گرایی شیرین» نهفته بود. شخصیت‌ها نه قهرمان بودند، نه ضدقهرمان. آن‌ها آدم‌هایی بودند مثل ما—با مشکلات مالی، روابط پیچیده، و آرزوهای ساده.
شخصیت‌هایی که فراموش نمی‌شوند
چه کسی می‌تواند «خشایار مستوفی» با آن غرغرهای همیشگی‌اش را فراموش کند؟ یا «فریبرز» با آن نگاه‌های خیره و دیالوگ‌های بی‌موقع؟ شخصیت‌های سریال به‌قدری خوب طراحی شده بودند که هرکدام تبدیل به یک تیپ ماندگار شدند. حتی بازیگران فرعی مثل «خانم شیرزاد» یا «آقای فتاحی» هم در ذهن مخاطب حک شدند.این شخصیت‌ها نه فقط در زمان خودشان محبوب بودند، بلکه حالا در فضای مجازی با بازنشر دیالوگ‌ها و صحنه‌های خاطره‌انگیز، دوباره زنده شده‌اند.
طنزی که از دل جامعه می‌آمد
طنز «زیر آسمان شهر» از جنس شوخی‌های سطحی نبود. این سریال با زبان طنز، مسائل اجتماعی را نقد می‌کرد: بیکاری، تجرد، روابط خانوادگی، مشکلات اقتصادی، و حتی فرهنگ آپارتمان‌نشینی. در واقع، این سریال مثل آینه‌ای بود که جامعه خودش را در آن می‌دید—با لبخند، اما گاهی با تلخی.
منبع: سلام سینما
