تصویر روز | نقد و بررسی Night Always Comes حرف آخرتو اول بزن
نقد و بررسی Night Always Comes حرف آخرتو اول بزن یکی از تم‌های بنیادین و همیشگی سینما، تحول شخصیت‌ها و دگرگونی درونی آن‌ها از آغاز به سوی پایان داستان است؛ محتوایی که بارها و بارها در آثار گوناگون بازگو شده و همچنان نیز تکرار می‌شود. درست مانند مضمون جاودانه‌ای چون عشق که از ابتدای تاریخ تا به امروز، بی‌وقفه تعریف و بازتعریف شده است.
در بحبوحه بحران اقتصادی و افزایش سرسام‌آور اجاره‌ها در آمریکا، لینِت فرصتی پیدا می‌کند تا با پرداخت ۲۵ هزار دلار، خانه‌ای را که به همراه مادر و برادرش در آن زندگی می‌کند، بخرد. او همه‌چیز را آماده کرده و گمان می‌کند بالاخره می‌تواند از این چرخه ناامنی و بی‌ثباتی نجات پیدا کند، اما درست در لحظه آخر، مادرش مانع انجام معامله می‌شود. حالا او که به شدت به دنبال رهایی از این وضعیت طاقت‌فرساست، تنها ۱۲ ساعت فرصت دارد تا به هر طریقی که شده پول خانه را فراهم کند.
بنجامین کارون، کارگردان ۴۹ ساله بریتانیایی، از چهره‌های مطرح تلویزیون است که جوایزی چون اِمی، BAFTA و گلدن گلوب را در کارنامه دارد. او فعالیتش را با کارگردانی اپیزودهایی از سریال‌های پرطرفداری مانند «والاندر» (۲۰۱۵)، «تاج» (۲۰۲۰-۲۰۱۶)، «شرلوک» (۲۰۱۷)، «اندور» (۲۰۲۲) آغاز کرد و توانست نام خود را به‌عنوان کارگردانی با تسلط بر روایت‌های پیچیده و شخصیت‌محور مطرح کند.
در سال ۲۰۲۳ نخستین فیلم بلندش، «Sharper» را با همکاری استودیوهای A24 و Apple TV+ تولید کرد؛ اثری معمایی-روان‌شناسانه با حضور بازیگران سرشناسی چون جولین مور و سباستین استن. دومین تجربه‌ی بلند او، «Night Always Comes»، تازه‌ترین گامش در مسیر سینما محسوب می‌شود.
با این حال، سناریو «شب همیشه فرا‌می‌رسد» آزاردهنده و کم‌جان است. لینِت در مسیر رسیدن به هدفش دست به اعمال خلاف می‌زند؛ اگرچه در ابتدا شاید وجدانش بر او سنگینی کند، اما هرچه درام جلوتر می‌رود راحت‌تر و بی‌پرواتر عمل می‌کند. مشکل اصلی اینجاست که هیچ‌یک از این مراحل حس آشنای بحران یا تعلیق را برای تماشاگر ایجاد نمی‌کند. بیننده نمی‌تواند با چالش‌ها و تصمیمات قهرمان اصلی همذات‌پنداری کند، زیرا اعمال او نه از روابط چیده‌شده منطقی پیروی می‌کنند و نه با انگیزه‌های داستانی قوی پشتیبانی شده‌اند.
