تصویر روز | نقد و بررسی فیلم ناتور دشت صدایی که در هیاهو گم شد
«ناتور دشت» به کارگردانی محمدرضا خردمندان داستان افرادی را روایت می‌کند که در دو راهی تصمیم‌گیری میان انسانیت و وظیفه گرفتار شده است.فیلم سینمایی «ناتور دشت» اولین بار در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. اکران عمومی این فیلم در سینماهای کشور از 12 شهریور آغاز خواهد شد.
داستان درباره گم شدن دختری چهارساله به نام یسنا است. احمد پیران محیط بان بازنشسته با شنیدن این موضوع تصمیم می‌گیرد به اهالی روستا کمک کند. او از فضای مجازی استفاده می‌کند تا افراد بیشتری به کمک بیایند و همین امر سبب می‌شود تا گروه‌های زیادی به روستا بیایند.
روایت همراهی انسان‌ها در بحران‌ها
این فیلم در مرز باریک انسانیت و وظیفه حرکت می‌کند و با فضا‌سازی دقیق و طبیعت محور، قصه‌ای پیچیده از بحران‌های اجتماعی را روایت می‌کند. داستان در نگاه اول با بحران به ظاهر ساده یعنی گم شدن شروع می‌شود، اما گذشت زمان و گسترش پیچیدگی‌ها، این اتفاق را تبدیل به درامی پرتنش می‌کند که مرزهای عاطفی و اخلاقی کاراکترها را به چالش می‌کشد. در عین حال سوالاتی درباره هویت، مسئولیت پذیری و مرزهای خوبی و بدی در ذهن مخاطب نقش می‌بندد.
با این حال، «ناتور دشت» در ریتم ایراد دارد. نمایش جستجوهای مداوم برای یافتن یسنا در برخی از لحظات ممکن است برای تماشاگر کسل کننده باشد، در حالی که این تکرارها می‌توانستند با تنش‌های متفاوت همراه شوند تا در نگاه بیننده تاثیرگذارتر باشند. یکی از نقاط ضعف این فیلم بازی تکراری هادی هجازی فر است، او در «ناتور دشت»، همان کاراکتری است که مخاطب قبلا در سایر آثارش دیده است، این در حالی است که بازی خوب میرسعید مولویان باعث شده تا ضعف‌های سایر بازیگران مشخص نباشد.
