تصویر روز | نقد فیلم The Thursday Murder Club چای، کیک و یک جنایت
در دنیای پرهیاهوی سینمای امروز، گاهی ساده‌ترین طرح‌ها سرگرم‌کننده‌ترین نتایج را خلق می‌کنند. اکنون فیلم The Thursday Murder Club نه با صحنه‌های اکشن خیره‌کننده، که با نوستالژی دلنشین و طنز ظریفش، بیننده را به دام می‌اندازد. این فیلم اثبات می‌کند که گاهی بهترین کارآگاهان کسانی هستند که عمری از تجربه زندگی در چهره‌شان نقش بسته است. این فیلم ما را به «کوپرز چیس» می‌برد، مجتمعی اشرافی برای سالمندان که باغ‌های بی‌نقص و سوئیت‌های مجللش تصویری از بهشت بازنشستگی ارائه می‌دهد.
در دنیای پرزرق و برق سینمای جنایی با چاشنی معمای قتل امروز، که اغلب با خشونت بی‌پروا و پیچیدگی‌های ساختگی اشباع شده، فیلم‌هایی به سبک داستان خانم مارپل همچون نفس‌های تازه‌ای هستند که اصالت ژانر را زنده نگه می‌دارند. این گونه آثار به جای تکیه بر صحنه‌های اکشن خیره‌کننده یا صحنه‌های پرتعقیب و گریز پرهیاهو، بر زیبایی شناسی ظریف قصه‌گویی، عمق شخصیت‌پردازی و لذت حل معما از طریق استدلال و مشاهده تأکید می‌کنند. درست مانند یک فنجان چای گرم در بعدازظهری آرام، این فیلم‌ها بیننده را به دنیایی دعوت می‌کنند که در آن ذهن بر عضله پیروز می‌شود و بزرگ‌ترین لذت نه در افشای جنایت، که در مسیر پرفراز و نشیب رسیدن به حقیقت نهفته است.
اکنون فیلم باشگاه قتل پنجشنبهها، درست در همین مسیر قرار می‌گیرد. الیزابت با بازی خیره‌کننده هلن میرن، که گویی از دنیای جاسوسی به این مجتمع سالمندان هدیه شده، رهبری گروه را بر عهده دارد. در کنار او ران (پیرس برازنان) با کاریزما و طنز خاص خود، ابراهیم (بن کینگزلی) با تحلیل‌های دقیق روانشناختی و جویس (سیلیا ایمری) با شور و اشتیاق نوجوانانه قرار دارند. این چهارگانه از پیش‌فرض‌های جامعه درباره سالمندان به عنوان ابزاری استراتژیک استفاده می‌کنند؛ آن‌ها می‌دانند که کسی انتظار ندارد بازنشستگان درگیر حل معماهای پیچیده جنایی شوند و از این فرصت نهایت استفاده را می‌برند.
اما در پایان باید بدانید «باشگاهِ قتلِ پنجشنبهها» یک سری کتاب کامل را راه انداخت: ریچارد آزمن در سه سال پس از اولین رمان، سه دنباله منتشر کرد. جلد پنجم جدید این مجموعه امسال منتشر خواهد شد. آیا این بدان معناست که بینندگان منتظر یک فرنچایز کمدی-کاراگاهی دیگر در نتفلیکس هستند؟ شانس زیاد است: اقتباس‌های کتاب‌های آزمن به خوبی در کتابخانه استریمر جای می‌گیرند، جایی که در کنار «چاقوکشی» (Knives Out)، «انولا هلمز» و سریال «اقامتگاه» (The Residence) قرار گرفته‌اند. اما در حال حاضر هیچ بیانیه‌ای درباره ساخت دنباله ارائه نشده است. فقط باید امیدوار بود که نتفلیکس چراغ سبز نشان دهد و ما با کمبود محتوای دنج و راحت مواجه نشویم.
