خبر روز | نقد و بررسی نمایش خانگی شغال جسور اما دچار تردید
به گزارش گلی شی به نقل از سلام سینما سریال «شغال» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و نویسندگی زامیاد سعدوندیان، در نقطه‌ای میان درام اجتماعی، معمای خانوادگی و ملودرام عاشقانه ایستاده است؛ اما آن‌چه آن را از دیگر آثار مشابه متمایز می‌کند، نه تنوع ژانری بلکه تلاشی است برای بازنمایی یک بحران جمعی در بستر زیست ایرانی امروز: بحران فروپاشی اعتماد، اخلاق و آبرو.
در «شغال»، تجاوز تنها یک رویداد تکان‌دهنده نیست؛ بلکه کارکردی استعاری دارد. این کنشِ خشونت‌بار، همچون نقطه‌ی آغاز زنجیره‌ای از فروپاشی‌هاست که از بدن فردی فراتر می‌رود و ساختار خانواده، طبقه و اجتماع را دربر می‌گیرد. توفیقی با هوشمندی، بحران را در درون «خانه» مستقر می‌کند؛ جایی که باید امن‌ترین مکان باشد اما بدل به صحنه‌ی بازتولید خشونت می‌شود. از این منظر، «شغال» روایتی است درباره انحطاط اخلاقی از درون، نه تهدیدی بیرونی.
اما «شغال» در میانه مسیر، درگیر نوعی تردید ژانری می‌شود. تعلیق معمایی جای خود را به درامی اخلاقی می‌دهد و سپس در سکانس‌های عاشقانه به ملودرام نزدیک می‌شود. این چندپارگی اگرچه از منظر جذب مخاطب عام قابل‌درک است، اما از منظر ساختاری انسجام تماتیک اثر را تضعیف می‌کند. با این حال، همین نوسان میان ژانرها، بازتابی از آشفتگی درونی شخصیت‌ها و جامعه‌ای است که در آن زیست می‌کنند؛ جامعه‌ای بی‌ثبات، پر از مرزهای لغزان میان خیر و شر، عشق و خیانت، و حقیقت و دروغ.
