نقد و بررسی سریال «شغال» اثری کاریکاتوری که مخاطب را خسته می‌کند
سریال «شغال» به دنبال نمایشی متفاوت از شرایط اجتماعی جامعه است اما تبدیل به اثری شده که مخاطب از تماشای آن لذت نمی‌برد.سریال «شغال» به میانه راه رسید و اخیرا قسمت ۱۷ آن از شبکه نمایش خانگی پخش شد.
این سریال داستان افرادی را به تصویر می‌کشد که هر کس رازی را با خود دارد و برای پنهان کردن آن دست به هر کاری می‌زند. داستان تک خطی که در نگاه اول نوید یک اثر مهیج را می‌دهد اما نتیجه اثری کلیشه‌ای و ترکیبی از سریال‌های مختلف است.
ضعف در روایت و داستان
سریال بر اساس یک اتفاق بسیار تلخ در قسمت اول شکل می‌گیرد، حادثه‌ای با تنش زیاد یعنی تجاوز اما هرچه جلوتر می‌رود کشش و ریتم داستان از بین می‌رود، چرا که مخاطب نمی‌فهمد این همه شخصیت فرعی به چه دلیلی در سریال حضور دارند. در عین حال «شغال» تلاش می‌کند تا احساسات میان کاراکترها را به شکلی جذاب به مخاطب نشان دهد اما نتیجه کاریکاتوری که نه تنها جذاب نیست بلکه تمسخرآمیز است.
هیجان بی‌منطق و اتفاقات کلیشه‌ای
این سریال چیزی جز ادا و نمایش نیست، موضوعات سنگین و حساس را انتخاب کرده و به عنوان مدال به سینه زده تا مخاطب را با خود همراه کند اما چیزی که نشان می‌دهد سرابی بیش نیست. روایت در «شغال» به سرعت جلو می‌رود و هر جا قصه کم می‌آورد یک اتفاق بی‌منطق مانند مرگ کاراکتر وارد داستان می‌کند تا وانمود کند سریال رو به جلو حرکت می‌کند. شخصیت‌ها سطحی و خنده‌دارند و هیچ تعلیقی را به وجود نمی‌آورند. در عین حال چون اساسا شخصیت شکل نمی‌گیرد بازی بازیگران نیز در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد. در اینجا اگر بازیگری نیز به بهترین شکل ایفای نقش کند ایرادات مانع از نمایش جذابیت‌های بازی خواهد شد.
