تصویر روز | نقد فیلم پیچ تند (Sharp Corner)؛ میخواهم آدم ها را نجات دهم!

به گزارش گلی شی، نقد فیلم پیچ تند (Sharp Corner)؛ میخواهم آدم ها را نجات دهم! پیچ تند یک درام روانشناسانه با موضوع اختلال اضطراب پس از سانحه است. فیلمی با کشمکشهای درونی و بازی خوب بن فاستر. با نقد این فیلم همراه ما باشید.

درامهای روانشناختی همیشه مخاطبان خود را پیدا میکنند. فیلمهایی که ایدههای روانشناسی بخش مهمی از روایتشان است. فیلم پیچ تند هم درامی روانشناسانه با محوریت یک شخصیت اصلی است که درگیر وقایعی میشود و زندگیاش تحت تاثیر قرار میگیرد. این وقایع که ریشهای روانشناختی دارند تبدیل به دستمایهای برای روایت فیلم میشوند. فیلمهایی که متاثر از کشمکشهای درونی ساخته میشوند، جهانی متفاوت را به روی مخاطب باز میکنند، مخاطب در این شرایط به جستوجوی چیزهایی میرود که شاید هیچگاه لمسشان نکرده است و همین تبدیل به سختترین کار ممکن برای کارگردان در پروسهی تولید فیلم میشود.

این فیلم ایدهی خوبی دارد. میتوانست خیلی بهتر از اینها خودش را پرداخت کند اما چنین اتفاقی نمیافتد. پیچ تند نمونهی هدر رفتهی یک ایدهی اولیهی خوب است. با اینحال بازی خوب بن فاستر خیلی جاها فیلم را سرپا نگه میدارد. از طرفی هم لحن فیلم خوب از آب درآمده است. این عنصر از ابتدا تا انتهای روایت یکدست حرکت میکند. لحن فیلم نه آنقدر تلخ است که مخاطب را ناامید کند و نه آنقدر خوشبینانه است که در تضاد با محتوای اثر باشد. این فیلم با توجه به ایدهاش ارزش یکبار دیدن را دارد.

همهی افراد این خانه دچار اضطراب پس از سانحه هستند اما واکنشهایشان با یکدیگر متفاوت است، آنقدری متفاوت که زندگیشان را بهسمت تعارضی بیپایان میکشاند. پیچ تند اگر بهدرستی کنشها و واکنشهای خوبی را خلق میکرد، میتوانست بهعنوان اثری خوب، خودش را در میان فیلمهای روانشناسانه معرفی کند. این فیلم روایتی است دربارهی اضطراب و واکنشهای متفاوتی که انسانها در برابر مسائل یکسان انجام میدهند. جاش و ریچل هرکدام بواسطهی تفاوتهای شخصیتیشان بهنحوی با این موضوع برخورد میکنند. همانطور که در ابتدای این مطلب نیز گفتم پیچ تند ایدهی خوبی دارد، بهدرستی میان پیچ خطرناک یک جاده و یک زندگی عاشقانه از لحاظ استعاری پل میزند اما همهی اینها را نمیتواند وارد مسیر پرداخت کند.
📌 با مجله خبری گلی شی همراه ما باشید با بهروزترین اخبار.